Tam da bu karmakarışık günlerde kaybettik onu.. Bu yüzden yazamadım. Kimse yazamadı doğru dürüst.. Bu ülkenin önde gelen değerlerinden Prof. Doktor Nevzat Yalçıntaş, hem de nasıl anılmayı hak etmişti oysa..
Zamanın en hızlı, televizyon muhabiriydim Ankara'da..
Cumhuriyet'e her pazartesi TV sayfası yapıyordum. Milliyet'in çıkardığı Tele Pazar Dergisinin Ankara temsilcisiydim. Yeni Asır'ın da Ankara TV muhabiri..
Haftanın bir gününü mutlak TRT koridorlarında geçirirdim..
İsmail Cem'in Genel Müdürlüğe gelmesi ve kurduğu harika ekiple kurumu çağdaş yayıncılığa geçirmesi TRT'yi hem de nasıl hızlandırmıştı. Bazı geceler Ankara sokakları seçim günlerine dönerdi. Öyle kapanırdı millet TRT'yi izlemek için..
CHP seçimi kaybedince, İsmail Cem ayrıldı. Adalet Partili Başbakan Süleyman Bey (Demirel) yerine Prof. Yalçıntaş'ı getirdi.
Merak içindeydik. En çok da ben.. Muhalif Cumhuriyet'in yazarıydım çünkü. Yeni TRT Yönetimi kuruma girmemi bile engelleyebilirdi. O zaman, habere dayalı gazeteciliğim biterdi.
Halk da yayınları merak ediyordu tabii..
Prof. Yalçıntaş bugün hala sevgi ve saygı ile andığım bir yöneticilik gösterdi. Zorunlu yapması gereken (Hükümet istiyordu çünkü kendisi değil) bir, iki değişiklik dışında, halkın beğenisini kazanan kuruma ve yayınlara aynen sahip çıktı.
Yalçıntaş Televizyonu, Cumhuriyet Yazarı Hıncal'a hep açık kaldı. Her kapıdan eskisi gibi girdim ve hep ayni ilgiyi gördüm..
Kendisiyle röportaj istedim. Hemen kabul etti. Tüm sorularımı yanıtladı.
Onu öven çok yazı kaleme aldım. Cumhuriyet de aynen yayınladı..
Prof. Dr. Nevzat Yalçıntaş, ülkenin örnek, arkasında iz bırakan yöneticilerindendi.
Sağcısından, solcusundan çok alkış, çok hayır duası aldı.
Mekanı cennettir..