Pazar Neşemiz Güven Osma'dan..
Öyle ahmak ve öyle beceriksizdi ki, ilkokul öğretmenini günde en az on defa "Çıldırtma beni, John" diye bağırtırdı. Kadın, sonunda dayanamadı bir gün annesini okula çağırdı. Ve oğlunun durumunu açık açık anlattı ve "Tüm öğretmenlik yaşamımda böyle bir geri zekalı görmedim" dedi. Anne öyle şoke oldu ki, oğlunu okuldan almakla kalmadı, mahalleden de değil, yaşadıkları Londra'dan da taşındı. Liverpool'a yerleştiler.
Aradan 25 yıl geçti. Öğretmen gittiği bir kontrolde tedavisi nerdeyse imkansız bir kalp hastalığına yakalandığını öğrendi. Doktoru açık kalp ameliyatı yaptırmasının şart olduğunu söyledi. Ama koca ülkede o ameliyatı yapabilecek sadece bir operatör olduğunu da ekledi. O operatör Liverpool'daki bir klinikteydi. Öğretmen tüm olanakları araştırdı. Liverpool'daki o doktordan başka şansı olmadığını gördü.
Liverpool'a gitti. İşlemlerini yaptırdı.. Hastaneye yattı. Ameliyata aldılar. Gözünü açtığında genç ve yakışıklı bir doktorun gülümseyerek ona eğildiğini gördü, "Nasılsınız" dediğini duydu.. Bir şeyler söylemek istedi. Söyleyemedi. Konuşamadı.. Boğulur gibi oldu. Morardı. Elini kaldırıp işaretle bir şey söylemeyi denedi, başaramadı ve oracıkta öldü.
Doktor şoke olmuştu. Bu ani ölüme ne sebep olmuş, nerde hata yapmıştı, diye düşünürken döndü ve hastanenin kat odacısı John'u gördü. Hastanın Yaşam Destek aletinin fişini prizden çekmiş, elindeki elektrik süpürgesinin fişini takmıştı.