Bir anestezi hemşiresi evinde ölü bulunmuştu, geçen hafta.. Ölüm sır.. Uzmanlar tartışmaya başlamışlar.. "Migren intiharı" denmiş.. "Öyle ağrıdır ki, intihar ettirir.." "Ettirmez" diyenler de var.. "Ettirmez ama intiharı düşündürür.."
Valla ben Levent'te sekizinci katta yaşarken, kendimi pencereden ciddi ciddi atıyordum. Öyle müthiş, öyle dayanılmaz bir ağrıydı.. "Bitsin" diye herşeye razı oldum.. Gittim, pencereyi de açtım.. Tam o sırada hayatımı kurtaran telefon çaldı.
Çok sevdiğim bir arkadaşım.. "Sonra ara, konuşacak halde değilim" dedim.. "Hayrola" dedi. "Migren" dedim.. "Dolaptan buz çıkar, bir plastik poşete koy, ağrıyan yere bastır" dedi.
Nasıl yaptım, dediklerini hatırlamıyorum. Divana gittim.. Buzları başımla yastığın arasına koyup uzandım. Bir nasıl rahatlama.. Sızdım.. Bayılmışım herhalde.. Kendime geldiğimde başım donmuştu ama, ağrı mağrı da kalmamıştı. Hemen eczaneden bir buz torbası aldım.. Bu rezil migren her gün tekrarlıyor çünkü.. Yıllarca sürdü. Sonra pat diye bitti.. Bitti ama ben hala düşünürüm..
O telefon ya çalmasaydı?.