En küçük Uluç, Ayşegül, dedesi Kemal gibi 5 Mart'ta doğdu. En Büyük Uluç, Öcal Ağabeyimle nihayet tanıştılar..
Marttan beri bu buluşmayı planlıyoruz.. Ağbimler İzmir'den, ben İstanbul'dan geleceğim. Büyük aile toplanacağız.. Büyük buluşma..
Ama arka arkaya aksilikler, bir türlü beceremedik, geçen hafta sonuna kadar.. Nihayet, 13 Haziran cumartesi gecesi başardık. Kemal'in oğlu, Ayşegül'ün babası Öndü'nün evinde toplandık.. Önder'in aile arasındaki adı böyle..
Öndü'yü tanımazsınız ama, Ayşegül'ün annesi ünlü.. NTV'nin canlı yayın spikerlerinden Miray Akdağ Uluç!..
Öndü, hayatında en sevdiği işin, mangalın başında.. Yanında yamağı, bizim Ercan.. Etler kızarıyor.. Sofrada Serpil'in getirdiği çerkez tavuğu.. Bizim bacı, tam bir çerkez kızı olarak harika yapar. Parmak yedirir. Pilavı da Kemal'in eşi, sevgili gelinimiz Nükhet pişirmiş... Sofrayı donatan Miray tabii!..
Masaya şöyle bir baktım.. Serpil'in eşi Fethi, ağbimin eşi Özay.. Serpil'in oğlu Ömer, gelini Başak ve torunu, daha 1.5 yaşında abla olan Leyla.. Hemen yanında Ayşegül de sıralanmışlar..
Nasıl bir neşe.. Nasıl bir keyif..
"İşte mutluluk bu" dedim, içimden.. "Mutluluk, insanın böyle büyük bir aileye sahip olması.."
Düşündüm.. "Hangi hazine onların yerini alabilir ki?.."
Sonra bir daha düşündüm..
Kardeşlerim olmasaydı, onların ailelerinin de eklenmesiyle bu zenginliğe ulaşmasaydım ben, şimdi neydim?.
Tek başına bir adam..
Hayattan artık hiç bir beklentisi kalmamış, yapayalnız biri..
O masanın başındaki anlatılmaz mutluluğumu, dört çocuk yapan anne ve babama borçlu olduğumu damarlarımın ta içinde hissettim..
Önümde duran kadehime uzandım.. Kaldırdım..
"Bu mutlu masayı yaratanlara, Suat ve Fuat Uluçlar'a" dedim..
Bir yığın kadeh havalandı, mutluluğun sesi çınladı sımsıcak salonda!.

Ankara günlerim, o duygularımı anlatmaya kelimelerin yetmeyeceği (Yetmediğini yukarda gördünüz zaten) o güzel gece ile başladı.. Pazar ve pazartesi günleri unutulmaz anılarla devam etti ve bitmesini hiç istemediğim bir rüyaya dönüştü.
Güzellikleri sahip olduğun beş duyu ile hissedebilmek harika bir şey.. Ama daha harikası paylaşmak.. Hep senin olan, hep senin olacağını bildiğin insanlarla paylaşmak..
Birlikte hoşlanmak, birlikte sevmek, birlikte keyiflenmek, o enfes duyguları nasıl katlıyor!. Nasıl misli misli yüceltiyor..
Yaşadıklarımın hepsini anlatacağım size, haftaya.. Keşiflerim, Ankara'ya gideceklere tavsiyelerim olacak..
Ama en büyük tavsiyem!.
Ailenizin, bir aileye sahip olmanın kıymetini bilin dostlar..
..ve ailenizi büyütün.. Öyle büyütün, öyle genişletin, yayın ki, günün birinde kimse yapayalnız, tek başına kalmasın..
Mutluluğun adı, Aile, çünkü!..