Geçen hafta İş Sanat'la birlikte Orhan Veli'nin doğumunu anmıştık. Bu şiiri bir okur göndermiş.
Büyük şair meğer ölümünü de yazmış.. Efdal Sevinçli, Varlık'taki "Edebiyatımızda saklanan belgeler, bilgiler" köşesinde Orhan Veli Kanık'ın hiçbir kitabında yer verilmeyen "Ölümüm" adlı şiirini sunmuş. Ben de size sunuyorum tabii..

***
O Sabah alnımda iki ter damlası konuşacak
Yorgun olarak öldüğüme dair
Benim Yeni Sabah'ı bir başkasına verecek gazeteci
Yusuf İskele kahvesinde çayım soğuyacak
İlk vapur yolcuları arasında olmadığımın farkında bile olmıyacaklar
Lâz müezzin hakkımda salâ verecek İmam bildiğini okuyacak
Bozuk düzen makamından
Hiç Çamlıca kuşbaşı kar yağarken ölünür mü diyen
Yarıdan fazlası abdestsiz cemaatim olacak
Ve hepsi de
İyi biliriz diye yalan söyliyecekler
Ertesi sabah Cumhuriyet'te sülâlem sayılacak
Müessif bir irtihal denmiyecek
Ve nihayet
Başı boş hayatım gibi
Başı boş mezarım da taşsız kalacak.
Bu şiir Orhan Veli Kanık'ın ölümünden sekiz yıl sonra, sanat gazetesi Köprü'nün, 1 Aralık 1958 tarihli beşinci sayısının ikinci sayfasında, Tarık Erman'ın, "Ölenler-Kalanlar" başlıklı yazısında, "Orhan Veli'nin ölüm yıldönümü dolayısıyla şimdiye kadar hiçbir yerde yayımlanmamış bir şiirini sunuyoruz" başlığıyla çıkmış, ilk.