Hayır!. Bu defa özür sizlerden değil, Attila İlhan'dan.. Gençliğimin yarısını onunla geçirdiğim şairden.. Olgunluk yıllarımda, büyük dostumdan.. Erkekçe dergisinde büyük danışmanımdan..
Adının tek harfinin bile yanlış yazılmasına tahammülü olmayan Üstad'ın üniversite yıllarında kim bilir kaç sevgilinin kulağına fısıldadığım emsalsiz şiirinin milyonlar tarafından bilinen, atasözü gibi dillenen dizesi "Ne kadınlar sevdim zaten yoktular" dünkü Sevgililer Günü yazımda "..bazen yoktular" diye çıkmış.. İkisi arasındaki dağlar kadar anlam farkı bir yana, Attila İlhan dizesi yanlış yazılır mı?. Yazılırsa bu en başta ona saygısızlık olmaz mı?. Bu yanlış nasıl oldu bilmiyorum. Ama oldu işte.. O zaman özür dilemem lazım. Kuru bir özür yetmez.. Şiirin, o muhteşem şiirin tamamını yayınlayarak af diliyorum, Sevgili Dostum..
Senin dostun olmak, bu şansa ulaşmak, hayatımı "Yaşanmaya değer" yapan şeylerin başında geliyordu.