Yani nasıl güzel bir geceydi.. Nasıl güzel düzenlemişler.. Benim için ayrı özeldi..
Çocukluğuma döndüm defalarca çünkü..
İş Sanat'ta, sevgili dostlarım Atilla ve Mehmet Birkiye Kardeşlerin hazırladığı "Edebiyat Geceleri"nin sezon kapanışı..
Genelde Şiir geceleri yaparlardı. Bu yıl Sait Faik'le "Öykü"ye başladılar ve pazartesi gecesi Sabahattin Ali ile kapanış yaptılar..
Ama ne kapanış.. Ne güzellik..
Perde açıldığında ortaokul yıllarıma gittim.. Ankara Radyosu Stüdyoları.. Bir kenarda bir saz takımı.. Tam karşısında, ses efektlerini, çoğu kendi icadı aletlerle çıkaran "Tahsin Temren.." (Burada aynen Tahsin Temren efektleri yaratan genç arkadaş Yiğit Çelik harikaydı resmen rol çaldı.) Arkada, camın arkasında stüdyo şefi.. Önde iki mikrofon ve anons "Burası Ankara Radyosu.
Şimdi Radyo Tiyatrosu.."
Ve Radyo Tiyatrosu'nda o akşam, Sabahattin Ali'nin Hanende Melek'i canlandırmalı okunacak mikrofona..
Kenardaki saz heyeti, piyanoda ekibin müzik beyni Serdar Yalçın.. Keman Seda Subaşı, klarnet Gürhan Efeke..
Öyküyü anlatan Bülent Emin Yarar. Hanende Melek, Tilbe Saran.. Dava Vekili âşığı Hakan Gerçek.. Diğer erkek sesleri Metin Belgin.. Hanende Melek'in alaturka şarkılarını okuyan, Operamızın değerli sopranolarından Deniz Likos..
Bu öyküyü ilkokul üçte okuduğumda, sonunda ağladığımı hatırlıyorum.. Ardından Metin Belgin anlattı, Gramofon Avrat'ı..
Finalde Hasan Boğuldu'nun anlatanları ise Tilbe ile Hakan oldular bu defa..
Hasan Boğuldu muhteşemdi.. Ne yazmış, nasıl yazmış Sabahattin Ali.. O tasvirler, o anlatım.. Bu nasıl hikayedir ve bu nasıl canlandırmadır?. Hele o finaldeki Serdar Yalçın bestesi "Hasan Boğuldu" koşmasında Deniz'in insanı bitiren yorumu..
Alkışlarla ayağa fırlayınca Filiz'i gördüm az ilerde.. Filiz Ali.. Babasının kızı.. Sarmaş dolaş olurken, onun gözlerinin de benimkiler gibi yaşlı olduğunu fark ettim.
Bir daha teşekkürler İş Sanat!. Nur içinde yat, bugünlere gelinmesinde büyük katkıları olan İş Sanat'ın Pamuk Prensesi, Meriç Soylu!..