"FATİH Hoca bu şampiyonanın ardından gider" diyordum.
Başarısız olursa, tutmaları ve yararlanmaları zor olurdu.
Başarılı olursa da, kendisi kalmazdı zaten. Çünkü aklı Avrupa'da, özellikle de İtalya'daydı. Oralarda yapacağı çok şeyleri olduğuna inanıyordu. İnancı bu olduğu için de, başka işlere kendisini yeterince veremiyor, göreceli olarak iğreti tutuyordu. Düşüncemin özeti buydu.
1996'da Türkiye'yi Avrupa Şampiyonası finallerine ilk kez götüren adamdı Fatih Terim..
İngiltere'de gurup maçlarının sonuncusunu oynayıp, tek gol bile atamadan, sıfır puanla elendiğimiz için özellikle Avrupa'dan gelen işçi kardeşlerimiz öfkeliydiler. Erzik'i ve Terim'i yuhalıyorlardı son maçtan sonra toplu halde..
Yanlarına gittim.. "Bu takımı, bizi, tabii dolayısıyla sizleri de buraya onlar getirdi. Önce teşekkür edelim" dedim.. Hayrettir, dinlediler..
Bugün gene Terim'in takımı, Türkiye'yi gene tarihinde ilk defa Avrupa Şampiyonasında yarı finale getirdi.
Önce ona teşekkür etmemiz gerek..
Alman maçının hemen ardından Lig TV ekranlarında ayrılacağını ifade, ardından soyunma odasında futbolculara veda eden Fatih Terim'i teşekkürle uğurlamamız gerek.
Hasan Doğan jest yapmış, "Bırakmayız" falan gibisinden. Jest olarak kalmalı. Fatih Terim gidecek. Aklının olduğu yere gidecek.. Engellenemez. Engellersek, hem ona, hem kendimize yazık ederiz.
Benim Fatih Hocadan son bir beklentim var..
Şampiyona dönüşü, Bodrum'da harika bir yazlığı var.. O muhteşem ailesiyle oraya çekilsin. Gıpta ettiğim eşi ve kızlarıyla önce çok iyi bir dinlensin.. Her yıl beni çağırır, gidemem. Bu yıl mutlak uğrayacağım..
Sonra, çalışma odasına kapansın ve 2010 Dünya Kupası'na nasıl hazırlanmamız gerektiğinin bir raporunu hazırlayıp, kamuoyuna açıklasın..
Bu rapor bir oto eleştiriyle başlamalı. Terim, 2008'i hazırlıklarından başlayıp, Alman maçının sonuna dek ele almalı.. Neleri, neden yaptığını bir bir anlatmalı.. Yapamadıklarını da..
Hatalarını "Şunlar yanlıştı" diye kendisi ortaya koymalı..
Bu oto eleştiri onu fevkalade büyütür. Türk futbolunun geleceğine de Fatih Terim damgasını bir kere daha vurur.
Ben Avrupa 2008'i sorgulamaya devam edeceğim.. Ama önce hocamı bekleyeceğim. Onun kendisini eleştirmesini..
Büyüklüklerin en büyüğü, kendisini eleştirecek kadar büyük olmaktır!..