Başlıkta yanlış yok.. Bilerek yazdım.. Yaşamdan Dakikalar, benim yaşadığım dakikalar aslında.. Çarşambaları iple çekiyorum.. Hayır, biz program falan çekmiyoruz..
Nebil ev sahibi.. Sunay, Haşmet, ben, sohbet ediyoruz aramızda.. Nasıl güzel, nasıl keyifli, nasıl doyumsuz bir sohbet..
O sohbete koşuyorum.. Her nazımızı çeken yapımcımız, benim 40 yıllık dostum, Pertev Atasay "Hadi makyaja.. Hadi stüdyoya" diye araya girmese ikide bir, televizyonda olduğumuzu unutacağız.. Öylesi..
Nebil, Sunay, Haşmet.. Allah bunları sohbet için yaratmış olmalı..
35 yıldır her çeşit TV programı yaptım, bana bu kadar keyif vereni olmadı.
Biz bu kadar keyifle yapınca işi, sizlere de yansıyor tabii..
Aldığımız e-mailler öyle yoğun, öyle duygu yüklü ki..
Özelde benim bir işime daha yaradı.. Benden nefret edenler azalıyor.. Yığınla öyle elektronik mektup var.. "Sizden daha önce nefret ederdim.. Oysa.." diye başlayan..
Yaşamdan Dakikalar bu gece 22.30'da.. TV8'de.. Bizi anlayan, bizi hisseden, bizim farkımıza varan ilk televizyon..
Son iki hafta çarşambaları iki maç yayını vardı, TV8'in.. Aylar evvelden satın alınmış. Tam da bizim saate düşüyor..
"Yaşamdan Dakikaları kaydıralım" diye teklif getirdiler.. "Öne, ya da arkaya.."
"İki hafta ara verelim" diye karşı teklif sunduk.. "Programımızın günü ve saati ile oynanmasına ilke olarak karşıyız.."
Yanıt hemen geldi.. Maçlar kaydırıldı.. Banttan..
Yazılarına ayrı bir değer verdiğim Sina Koloğlu taş attı, manidar..
"Bu maçları kaydıran güç ne ola ki" diye..
Çok basit Sina.. Çok basit.. İnsan onurunun gücü.. İlkelerinden ödün vermeyen insan onurunun gücü.. Bize kendi televizyonumuz atv'yi anında terk ettiren, insanın kendine ve ilkelerine olan saygısının verdiği güç..
Ve seyircinin gücü.. Yaşamdan Dakikalar'ı her çarşamba özlemle bekleyen seyircinin gücü..
Başka güç aramaya gerek var mı, Sina?..