Dinlemeye doyamıyorum.. Özgür Kıyat'ı dinlemeye doyamıyorum.. Arabeskçiler türkülerimizin içine ettiklerinden beri, Anadolu'yu dinleyemez olmuştum.. Gençler sahip çıkmaya başladılar yeniden.. Türkü gibi türkü söyleyerek..
Özgür Kıyat'ın CD'si günlerdir dönüp duruyor, müzik setinde, arabamın. Doyamıyorum.. Tekrar tekrar..
Nasıl gür bir ses.. Gümbür gümbür.. Nerdeyse kontrtenor gibi türkücü değil Özgür, bariton.. Bas bariton.. Gürlüyor.. Coşuyor, coşturuyor..
Zülfü'nün ölmezi.. Güneş Topla Benim İçin.. Ardından her dinleyişte içime kor gibi düşen Ah Bir Ateş Ver!..
Sonra Doğu'dan.. Harman Yeri Sürseler.. Veysel'siz Anadolu olur mu?.. Beni Hor Görme.. Ve de Pir Sultan Abdal, Hey Canlar.. Azerbaycan'dan Dağlar Maralı.. Rumeli'den Kalk Gelin Hanım..
Daha neler neler.. Nasıl bir mozayık.. Nasıl bir güzellik.. Nasıl bir lezzet..
Yürü be Özgür!..