Türk Milli Takımı EURO 2008'de şampiyonluğun favori takımları arasında yer almıyordu. Ancak hafızalara kazınan maçlar oynadı ve futbolun matematiğini alt üst eden sonuçlara imza attı. Taraflı tarafsız herkesin beğenisini kazandı. Milli Takımımız finalde İspanya'nın ra kibi olmaya çok yaklaşmıştı ama " Gönüllerin şampiyonu" olarak elendi.
Kader bizi Dünya Kupası yolunda İspanya ile aynı grupta buluşturdu. Türk Milli Takımı Madrid'e indiğinde oyuncuların yüzünden düşen bin parçaydı. Huzurluksuz, mutsuzluk ve sakatlıklar dizboyuydu.
İspanyollar maçı 90 bin kişilik Bernabeu'ya alması bizden ürktüğünün işaretiydi. Terim'in sahaya sürdüğü hücum ağırlıklı kadro "Cesaret " üzerine kuruluydu. Oyuna pres yaparak başladık. Bernabeu'yu iyi tanıyan Nihat 6. dakikada kendi vurmayıp Semih'e pas verseydi golü erken bulacaktık. Akıllı oynuyorduk. Tempoyu yükseltmiyor, ayağa kantrollü pas yapıyor, top İspanya'ya geçince önde basıyor, hücumdan geriye çabuk dönüp alan savunmasına dönüyorduk. İspanya'ya hızlı hücum yapma şansı vermiyorduk.
YANLIŞ DEĞİŞİM!
Takım halinde savunma yaparak, önde pres koyarak ve kanatları iyi kapatarak bu silahı işletmiyorduk. İspanya'nın ilk kornerini 35'te kullanması kalemize gelemediğinin belgesiydi. Gökhan Gönül-Tuncay ikilisi sağda hücuma çıkarken iyi anlaşıyor, Emre-Balta dikkatliydi ve ikilisi riske girmiyordu. Semih, ağır İspanya savunması arasında çok iyi duvar olup top tutuyordu. Az ama öz hücum ediyorduk. Arda, Tuncay'ın ortasını düzeltmek yerine topa tek vuruş yapsa soyunma odasına golle girerdik.
Fatih Terim'in Semih'i çıkarıp Ayhan'ı sokması Milli Takım'ın oyun dengesini bozdu. Oysa Semih önde top tutuyordu. Semih çıkınca ileri oynadığımız toplar çok çabuk bize dönmeye başladı. İspanya hızlı hücum yapmaya başladı . Biri çıkacaksa bu Nihat olmalıydı çünkü kafa ve fizik olarak hazır değildi. Üstelik Nihat sırtı dönük santrfor oynayacak yetenekte değildi. Net pozisyon olarak İspanya'dan daha üstündük ama gereksiz değişiklik sonrası yarım pozisyondan yediğimiz golle yenildik. Beraberliği hak etmiştik. Böyle bir İspanya'yı dilerim İstanbul'da da bulur ve yeneriz.