Almanya galibiyetinin ardından Sırbistan karşısında alacağımız bir galibiyet bizi grup liderliğine taşıyacaktı. Zira İtalyanlar'ın İspanya galibiyeti grupta bütün hesapları alt üst etmişti. Ancak dar rotasyonun sıkıntısını Sırbistan karşısında fazlasıyla çektik. Kenardan gelip, katkı yapacak oyuncunuz olmadığı zaman, dişlilerden biri bile aksasa makine stop ediyor.
Dün de Sinan, Almanya maçının yorgunluğu ile Teodosic savunmasında zorlandığı gibi hücumda da aktif olamayınca bütün düzenimiz alt üst oldu. Sırplar'ın Ali Muhammed'e yaptığı agresif savunma da buna eklenince takımın iki beyni işlemedi. Ayrıca turnuvada geride kalan maçlarda Sırplar'ın penetre savunması en zayıf yanlarıydı. Bizim de penetre üstünden bulduğumuz organize ettiğimiz hücumlar en büyük silahımız. Ancak hem Sinan hem Ali hiç devreye giremeyince uzunlarımızı da kullanamadık. Sırp savunması da boyalı alana iyice gömülürken, hızla dışarı açılarak pas kanallarına da olağanüstü bir baskı yaptı ve top kayıplarımızla (18) birlikte potamızda hızlı hücum sayıları gördük. 15-0'lık seri ile de 7-22 geri düştük ve maç 7. dakikada adeta bitti bizim için. Sıplar da farkı 20 sayı civarına çıkararak iyice rahatladı.
Dar kadrolu takımlar için bu farkın altından kalkmak zordur ve biz de başaramadık. Gerçi son periyoda girerken farkı 12'ye çekmiştik ama dördüncü çeyreğe kötü başlayınca bu umut da bitti.
Şimdi bugün rakip İzlanda... Kazanırsak 3 galibiyetle Fransa'ya gideceğiz. Ancak 2. mi, 3. mü yoksa 4. mü olacağız orası çok karışık. Ama 3 galibiyetle 4. olursak yazık olacak.