Rams Park'ta dün gece atmosferi yüksek, her yönüyle ilginç bir 90 dakika izledik. Göztepe, birinci sınıf oyunculara sahip değil ama çok koşan, çok atletik bir takım. Galatasaray bana göre uzun zamandır kendi sahasında ilk defa pozisyon açısından en kısır maçını yaşadı. Ama bunun nedenleri Galatasaray'ın kötü oynaması değil, rakibin temaslı ve tempolu oyunuydu. Aslında zor maçta alınan 3 puan bana göre altın değerinde. Çünkü son saniyedeki Batshuayi'nin pozisyonunu saymazsak Galatasaray'ın 2 gol dışında pozisyonu yok.
Her zaman yeri geldikçe vurguluyorum, ligimizin temposu düşük. Çok sayıda takımın da kadroları çok yetersiz. Dün sahada diri, koşan, baskı yapan bir Göztepe olunca Galatasaray'ın ileri ucu tamamen düşük performans gösterdi. Barış, kuvvetli oyuncular karşısında fiziki ağırlığını sahneye koyamadı. En önemli oyunculardan biri olan Yunus, attığı güzel golün dışında sahada yoktu. Dolayısıyla Osimhen de attığı penaltı golünün dışında yokları oynadı. Galatasaray'ın bana göre en önemli artısı, yediği gol dışında kale önü tehlikesi çok yaşamamasıydı.
Sonuçta Galatasaray 3 puanı aldı. Ancak Göztepe teknik direktörünün de çok önemli taktik planının hakkını verelim. Galatasaray'ın avatajı, bilhassa kendi sahasında ön alan baskısı. Ama Göztepe kalecisi de dahil olmak üzere her geride kazandığı topları uzun kullanarak bu alışılmış pozisyon üretme şansını yok etti.