Dün gece tempolu, gerilimli, zevkli ve ilginç bir maç izledik. Galatasaray, taraftarının da büyük desteği ile maça etkili başladı. Mertens oyunu iyi yönlendiriyor, değişik hücum varyasyonları deneniyordu. Ama bu kadro yapısı önde baskılı, riskli ofansif anlayışta defansif sorun yaşıyor. İşte böyle bir kontrada Sagal iyi vurunca Galatasaray yenik duruma düştü.
Ancak Gomis'in şans golü ile kritik anda beraberlik yakalandı. Abdülkerim'in gördüğü kırmızı kart ikinci yarı için soru işaretiydi. Ama 10 kişilik Galatasaray tahminler dışında, hem gol atmak için oynadı hem de rakibe atak şansı vermedi. Penaltı kaçınca moraller biraz bozulmuştu. Ama son dakikada Galatasaray hak ettiği galibiyet golünü buldu.
Galatasaray'da ileriye dönük iyi mesajlar var. Mertens güçleniyor, Torreira disiplinliydi. Takım 10 kişi iken kritik bölgede görev alan Emin hiç sırıtmadı. Sahanın yıldızı ise Sacha Boey idi. Gomis iyi bir golcü ama yaşı ve fizik gücü itibarı ile ya baştan ya da sonra girip 45 dakikadan fazla oynamamalı. Okan Buruk'un kaçan penaltıdan sonra yaptığı değişiklikler çok isabetliydi. Dünkü maç bittikten sonra bana göre iki ilginç olay var. İlki, Galatasaray'ın çok pozisyon bulmasına rağmen 4 gol atması. Bunlardan 3'ünün Gomis'ten gelmesi, diğerini de rakibin kendi kalesine atması. Diğeri ise ikinci yarıda Gaziantep'in sergilediği felaket ötesi futbol.
Yaşar Kemal Uğurlu yoğun baskı altında dik durdu. Ama Abdülkerim'e gösterdiği ikinci sarı kart ağırdı.