İzmir'de futbol kalitesi çok düşük bir ilk yarı izledik. F.Bahçe bu yarıda mücadele eder gözüktü. Ama tek pozisyon dahi bulamadı. Çünkü Pereira'nın alışılmış maceracı kadro tercihleri yine gündemdeydi. Futbolun ruhu orta sahaya bakalım. Crespo, Zajc, Meyer… Bu kadar maç geçti, birbirlerini hemen hemen hiç tanımıyorlar! İkinci faktöre bakalım, ileri uçta solda Mesut, sağda İrfan Can… İkisinin de yapıları kanat forvetine zıt kutup teşkil ediyor. İlk devreye damga vuran Jahovic'ti. Kendisini ofsayt zannederek yüzde yüz golü harcadı. Sonra da bir hatayı değerlendirip golü attı. İkinci yarının ilk dakikası çok ilginçti. Yine Jahovic'in hazırladığı güzel pozisyonda Halil'in vuruşu direkten döndü. 30 saniye sonra F.Bahçe ilk bulduğu pozisyonda Serdar'ın kafa vuruşuyla beraberlik golünü attı. Bu dakikadaki kırılma anı moraliyle F.Bahçe'nin daha etkili oynayacağını düşünenler, ben de dahil yanıldık. Maçın son yarım saatinde oyunun bütün kontrolünü Göztepe aldı. Ancak kurdukları baskıda bir türlü aradıkları golü bulamadılar. F.Bahçe açısından kaybedilen iki puanın yanında en üzücü tablo, attığı gol dışında tek pozisyon dahi bulamayışlarıydı. Tüm takımda ayakta kalan iki kişi vardı. Crespo ve Kim... Zaten Pereira'nın bu kadar çok taşlarla oynayarak bir türlü istikrarlı bir kadroya ulaşamaması bence en büyük teknik adam yanlışıdır. Medyada olsun kamuoyunda olsun Mesut'suz kesinlikle olmaz diyen büyük bir çoğunluk var. Ben ise hep aksi fikirdeyim. Dün goldeki hatasını önemsemiyorum, her futbolcu yapabilir. Ama bana bir kişi anlatsın dün Mesut'tan en ufak nasıl bir katkı geldi, ben de öğreneyim. Göztepe takım halinde çok iyi mücadele etti. Ben en çok Obinna'yı beğendim. Ben futbolda puanlarda matematiksel hesabı göz önüne almam. Net kendime göre teşhislerim vardır. Şimdiden Trabzonspor'u kutluyorum. Mete Kalkavan da mükemmel maç yönetti.