Malatya güçlü bir Avrupa takımı gibi sürekli topa sahip oluyor. Çeşitli varyasyonlarla gol arıyor. F.Bahçe'den hiçbir reaksiyon yok. Ta ki ikinci gole kadar. Devrenin son bölümünde F.Bahçe'nin netice alamadığı baskısının iki nedeni vardı. F.Bahçeli futbolcuların biraz hırslanmaları birinci nedeniydi. İkinci nedeni ise Malatyaspor'un riskli ofansif anlayışı, iki farklı skor avantajından sonra bırakıp, savunma ağırlıklı oyuna geçmesiydi. Ama F.Bahçe'deki atak girişimleri planlı programlı olmadığından bir sonuç vermedi.
İkinci devre başındaki üçüncü Malatya golüyle F.Bahçe teslim bayrağını çekti. Ondan sonraki baskı ve ataklar gelişi güzeldi. Sonuçta F.Bahçe, çoğu kimsenin beklemediği farklı bir yenilgiyle sahadan ayrıldı. Bu kesinlikle benim için bir sürpriz değil. Perşembe gecesi TRT'deki programımda da F.Bahçe'nin bu maçın favorisi olmadığını söylemiştim.
Takımda bir düzen, sistem yok. Oyuncuların birçoğunda fiziki kondisyon çok yetersiz. Gustavo bile dün gece yürüyerek oynadı. Cisse'nin, Pelkas'ın yürüyecek halleri yok. Nerede Sivas'taki Mert Hakan? Takımın en çok koşan oyuncusu Ozan bile dün gece yürüyerek oynadı. Büyük transfer denilen Tisserand, tam bir fiyasko. Aut çizgisinde sırtı dönük rakibinin tendonuna basarak penaltıya neden oldu. Sonra da her rakip atakta adeta refakatçiydi.
Erol Bulut'un bu işten anlamadığı dün gece belgelendi. Takımın durumu ortada. Fenerbahçe geçen haftaki Denizlispor maçını da 2-0'dan kaleci Altay olmasa kaybederdi. Devre arası bütün suçu Sadık'a yükleyip Tisserand yerine onu çıkarması kendisi adına çok talihsiz durumdu. Malatyaspor'da her futbolcu görevini yaptı ama sahanın yıldızı Acquah'tı...