İlk 45 dakika boyunca sahada bırakın oyuna ağırlık koymayı, pozisyon bulmayı, 3-4 pas dahi yapamayan bir milli takım vardı. Bu yarıda oyunun tek hakimi ve önemli pozisyonlar yakalayan Macaristan'dı. Olumsuz tablo ilk 11'i öğrendikten sonra benim için sürpriz değildi aslında. Şenol Güneş gibi başarılı ve deneyimli bir teknik direktör nasıl olur da böyle bir kadro tercihi yapardı! Birbirlerini hiç tanımayan bir orta saha... Yine birbirlerini hiç tanımayan bir ileri üçlü... Bir de bunlara ilaveten iki bekimiz Mert Müldür ve Umut Meraş, önlerindeki kanat forvetlerini hiç tanımıyorlardı. Böyle bir takımın günümüz futbolunun ilkelerini yerine getirmesi eşyanın tabiatına aykırı bir durumdu. İkinci yarıda devre arasında oyuna Yusuf'un girmesi ve Macaristan'ın ilk yarıdaki temposunun düşmesiyle biz de biraz oyunu dengeledik. Maçtaki tek pozisyonumuz da uzun bir topta santranın gerisinden fırlayan Burak'ın gole giderken biraz ağır kalarak pozisyonu kaybetmesiydi. Bunun dışında üretkenlik sağlayamadık. İlk yarıda direklere takılarak farkı kaçıran rakibimiz, ikinci yarıda etkisizdi. Ama öylesine bir uzak menzilli frikik golü attılar ki dünyanın en iyi kalecisi bile çıkaramazdı. Sonuçta Uluslar Ligi'ne kötü başladık. Tabi bir takım mazeretler üretilecek, "Hazır değildik", "Sezon başlamadı" denecek ama bizim takım tam olarak hazır da olsa taşlarla bu kadar oynarsanız sahaya olumlu bir futbol çıkması mümkün olmaz. Bu maçta bir tane olumlu bir oyuncu gösterir misiniz derseniz "Çağlar" derim.