Galatasaray, oyuna rakibin gücünü ve kendi sıkıntılarını göz önünde bulundurarak kontrollü ve disiplinli başladı. Buna karşılık Kasımpaşa, yüksek tempo ile çok erken oyunu karşı alana yıktı. Bu tarz riskli bir başlangıç, Burak faktörü göz önüne alındığında yanlış bir uygulamaydı. Nitekim uzun bir pasta defansın arkasına sarkan Burak, topu kontrol edemedi. Gol de kısa sürede geldi.Sonra da Burak'ın plasesini kaleci Ramazan çıkardı. Devrenin ortasına kadar iyi oynamasa da gol atan, gol kaçıran, rakibe pozisyon vermeyen Galatasaray'dı. Ancak 25. dakikadan sonra işler değişti. Muslera'nın alışılmadık bir hatasında Donk'un vuruşu üst direkten çizgi içine düştü. Birinci vazifesi bu pozisyonları süzmek olan çizgi hakemi, asli işini doğru yapamadı. Bu pozisyon sonrası tempoyu arttıran Kasımpaşa, 1-1'i bulduğu gibi ikinci golü de atabilirdi.
İkinci yarıya Denizli, Emre- Rodriguez değişikliği ile başladı. Bana göre; Emre'yi sola çekip Yasin'i çıkarsa daha doğru olurdu. Galatasaray, erken bir ikinci golle tekrar hem skor hem de moral avantajı yakaladı. Ama saha içi organizasyonu, o kadar bozuktu ki bunu kullanamadılar. Aslında Kasımpaşa, yüksek tempolu baskıda çok pozisyon buldu ama uzun süre maçı yenik götürdüler. İşte bu aşırı risk aldıkları ve golü bulamadıkları dönemde Galatasaray karşı alandaki 40 metrelik genişliği değerlendirecek kontratakları yapamadı. Sonunda da Kasımpaşa'nın kolay pozisyonlardan gelmeyen beraberlik golü, zor bir pozisyondan geldi. Tempoyu çok zorlayan Kasımpaşa da yorulunca iki takım için de üçüncü golü bulacak fırsatlar doğdu ama kullanamadılar. Önden hiç yardım almayan G.Saray defans bloğu yoğun baskıya rağmen görevini yaptı. Denizli'nin ilk maçında takım yorgun ve moralsizken Kasımpaşa'dan alınan bir puanı kayıp görmüyorum. Beşiktaş'ın sürpriz yenilgisini de göz önüne alırsak...
Rıza Çalımbay'ı kutlamak lazım. Geçen sene Kasımpaşa fizik açıdan yerlerde sürünüyordu. Bu sene ise koşan ve seyir zevki yüksek futbol oynayan bir takım var karşımızda.