Galatasaray'ı galibiyete, Okan Buruk'u rekora götüren 3 önemli etken vardı;
1- Oyuncuların kazanma alışkanlığı..
2- Galatasaray'ın takım halinde oynama pratiği..
3- Dirençli ve mücadeleci bir oyun..
Galatasaray belki çok iyi oynamadı, maçın kontrolünü hep elinde tuttu. Örneğin Kerem top kontrolünde hatalar yaptı ama hiç kaytarmadı ve iki golün de başlangıcında imzası vardı. Barış Alper ayağındaki topları kaptırdı ancak müthiş koştu, santrfor mevkiinde buluştuğu topları hep İcardi'ye indirdi. Mertens, etkisizdi yine de ilk golü takipçiliği sayesinde attı. Galatasaray'da Oliveira gibi orta kalitede oynayan oyuncular vardı ama onlar bu eksikliklerini çok koşarak, rakibi kovalayarak, tekmeye kafa sokarak ve savunmaya yardıma gelerek kapattı. Penaltıyı kaçıran İcardi öncelikle Giresun savunmasına sürekli rahatsızlık verdi ve orta alana gelip kenarlardan bindiren arkadaşlarına pas servisleri yaptı. İcardi'nin koşu ezberine Yunus, Kerem, Barış ve Rashica ayak uydurursa Arjantinli yıldız gol atma konusunda sorun yaşamaz. Dubois'nın attığı ve vuruş kalitesi çok güzel olan gol öncesi İcardi'nin pası egoizmden uzaktı. Lucas, orta alanda enerji santrali gibi çalıştı. Boey ve Dubois kanatlardan etkili hücum etti. Galatasaray'da kaleci Muslera ile Emin Bayram hatasız oynadı. Oyunu geriden yöneten, akıllı atak başlatan ve mükemmel yer tutan Muslera'yı Galatasaray pamuklar içinde saklasın. Emin Bayram çabukluğunun yanı sıra kademe hatası yapmayıp Giresun'un çok kritik gollük iki atağını mükemmel önledi. Rashica ile Yunus'un gol atmaları üzerlerindeki "Gol atamıyorum" baskısını kaldıracaktır.