Adana Demirspor ile Galatasaray'a bize maç boyu verdikleri keyifli mücadeleden dolayı teşekkür etmek gerekir. Heyecan, pozisyonlar vardı ama gol yoktu. Mata ile oyuna başlamamak ne kadar büyük hata ise sahada tam 60 dakika "Hayalet" gibi dolaşan Gomis'e katlanmak çok daha büyük hatadır. Gomis rakip savunmalarda baskı yapamadı, pas duvarı olamadı, pozisyon alamadı-giremedi, hava toplarına hiç çıkmadı, ayağındaki topları kaybetti ve Galatasaray'ı resmen eksik oynattı. Gomis ilk 11 başlamamalı, ihtiyaç olunca sonradan oyuna girmeli. Mata girinceye kadar Galatasaray belki çok koştu, iyi mücadele etti, kazanma duygusunu korudu, rakibe geniş alan vermedi ve bir oyun liderinin eksikliğini yaşayarak dağınık oynadı. Çevre kontrolü ile oyun görüşü mükemmel olan Mata oyuna girer girmez pas kalitesiyle Galatasaray'ı hem topladı hem de hücumda etkili olmasını sağladı.
Gomis'li oyunda etkisiz kalan Yunus-Kerem ikilisi Mata ile kendini buldu. Çünkü İspanyol yıldız ayağındaki topları pasa dönüştürmeden önce arkadaşlarının pozisyon almalarını bekledi ve hep sakin kaldı. Okan hocanın geç de olsa Mata'yı oyuna alırken Mertens'i santrfora itmesi doğruydu. Midtsjö hücuma topla dikine çok hızlı çıkıyor, rakiple top arasına vücudunu akıllı sokuyor, paslarda topun şiddetini çok iyi ayarlıyor. Adana'nın 10 kişi kaldığı sürelerde G.Saray rakip kalede çok pozisyon buldu. Final vuruşlarında Yunus ile Kerem gol kaçırmakta birbirleriyle yarıştı. Özellikle; Napoli'de toplara çok sert vurmasıyla tanıdığımız Mertens'in şutları çok cılız kaldı.