G.Saray'ın yenilgisini Belhanda'nın oyundan atılmasına bağlayamayız. Belhanda'nın skor 2-0 iken Yusuf Yazıcı'ya yaptığı acımasızca faul affedilemez. Evinde coşkulu oynayan Trabzon'a karşı 10 kişi kalmak maçı çevirmeyi imkânsız kılar. Erken gol zaten Galatasaray'ın planlarını bozduğu gibi Trabzonspor'u taktiksel ve moral olarak güçlendirdi. Belhanda'nın sorumsuzca gördüğü kırmızı kart G.Saray için maçı bitirdi. Belhanda'ya sert bir ültimatom gerekiyor. Faslı yıldız maça adeta pimi çekilmiş bomba gibi çıkıyor. Her maçın bir hikâyesi ve kadro planlanması vardır. Kazanan takım bozulmaz derler ama bazen kadro tercihleri rakibe göre değişebilir. Fatih Terim'in Belhanda- Emre Akbaba-Sinan Gümüş-Onyekuru- Eren Derdiyok ile hücum hattını oluşturması aşırı bir fanteziydi. Trabzon'un erken golü bulmadan önce oyun planı, "Alan savunması yap. Top Maicon- Ahmet Çalık ikilisindeyken baskı yap ve orta alanda çabuk çoğal, savunmayı kalabalık tut" şeklindeydi. Ünal Karaman'ın planı aksamadı. Geriye dönüşleri tank gibi olan Maicon-Ahmet ikilisi varken Galatasaray'ın Trabzon kalesine çok adamla gözü kapalı gitmesi büyük hataydı.
Oysa Galatasaray'ın orta saha hâkimiyetini eline geçirmek ve rakibi karşılamak için Fernando'nun yanında ya hazır Donk'a ya da güçlü fiziğe sahip Ndiaye'ye ihtiyacı vardı. Başka bir formül ile Donk savunmada Ahmet'in yerine, N'diaye de orta alanda görev yapabilirdi. Trabzon 2-0 yapmadan önce tehditkâr oynuyordu. Trabzon'un sert oyunu Galatasaraylı oyuncuları yıldırdığı gibi sinirlendirdi. Terim'in oyun planına müdahale etmemesi ve oyuncularını sakin olmaları konusunda uyarmaması hataydı. Terim, bu ağır yenilgi sonrası ocak ayına kadar tek santrforlu süreçte Galatasaray'ı yeniden planlamalı.