Öyle bir maç ki iki tarafın da kaybedecek çok şeyi var. Tam ticaretteki gibi. Kâr, zararın kardeşidir derler. Kazanırsan da çok şey kazanacaksın. Karagümrük takımı dün çok akıllı oynadı. Galatasaray'ın zaaflarından çok faydalandılar ve golleri de buldular. Galatasaray takım olarak iyi futbol oynamadı. Sahaya Karagümrük daha iyi yayıldı, Galatasaray'ın açıklarından daha iyi faydalandılar. Takım oyunu olarak Karagümrük daha doğru işler yaptı ama karşılarında çok etkili oyuncuları olan bir rakip vardı. Onlar da şahsi becerilerini ortaya koydular. O zaman da ortaya fark çıktı tabii.
Hakem genelde maçı oynatmak istedi. O düşüncesi iyiydi. Yatanlara fazla prim vermedi. Bir hatası vardı, oyunculara ve oyuna engel oldu. Galatasaray orta sahası, rakip kaleciden ve defanstan dönen topları alamadı. Onun için de fuzuli yere yoruldular. Tabii Galatasaray'ın tutuk oyununda 6 puanlık farkın da tesiri vardı. Çünkü hem rakibiyle oynayacak, sahasında bile olsa o maçlar zor maçtır, hem de düşme tehlikesi olan bir takım ile oynayacaklar. Ama 90'da atılan gol resmen altın değerinde oldu. Bir yerde de Karagümrük'e yazık. Çünkü mağlubiyeti hak edecek oyun oynamadı. Diğer maçta ise Fenerbahçe son bir gayretle asıldı. Sonunda İsmail Kartal'ın aklına, Batshuayi geldi. Dün ilk iki golde de büyük payı var. Birinci golü yaptı, ikincide özellikle pasif ofsayttan aktife geçmemek için ellerini arkaya atarak heykel gibi durdu. Fenerbahçe eski maçlarına göre daha bir hareketliydi. Bu Fenerbahçe şampiyon olamazsa içeride kaybettiği puanlar yüzündendir. Başka yerde hata aramasınlar.