Hani perşembenin gelişi çarşambadan belli deriz ya G.Saray'ın Ankaragücü'nü yeneceğini bir hafta önce seyrettiğim kupa yarı finalinde gördüm. Ankaragücü iyi futbol oynamıyor, birkaç oyuncusu var, o kadar. Ancak bunu bu teknik adama bağlayamam. Çünkü siz bir sezonda 4 hoca değiştirirseniz olacağınız budur.
Bu takımı gördükten sonra G.Saray'ın oyun şekli ve son haftalardaki mücadele gücü (bakın mücadele gücü diyorum, iyi futboldan bahsetmiyorum) ve 'ben bu işi götüreceğim' havası, maçtan evvel benim açımdan G.Saray'ı mutlak favori yaptı. Bunu söylemek için de zaten kahin olmaya gerek yok. Biraz futboldan anlarsanız görürsünüz. G.Saray kafaya koymuş, 'Ben bu işi bitireceğim' diyor. Bunu bütün futbolcular hissettiği zaman zaten işi bitirirsiniz. Nitekim dün gece öyle bir maç seyrettik.
Sarı-kırmızılılar hiçbir zaman oyundan düşmedi. Hep içeride kaldılar. İcardi iki attı, iki de kaçırdı ama çok çalıştı. Zaten İcardi bu sene aldığı parayı sonuna kadar hak etti. O geldikten sonra G.Saray'ın oyun şekli, oyun planları tamamen değişti. Diğer futbolcular da İcardi'ye göre oynadılar
Okan Buruk'a da bir parantez açmak isterim. G.Saray kendi kahramanını kendi içinden çıkarıyor, başka yerlerde aramıyorlar. Bence doğru da yapıyorlar. Jesus, sezona çok iyi başladı ama sonra yolunu sapıttı.
Okan Buruk sezon başı biraz sallandı, onu ve takımı bu maçlarda Gomis kurtardı. Yani G.Saray bugün şampiyon olduysa sezon başında Gomis'in attığı gollere borçlu ama Buruk genelde kenarda sakin durdu. Yaptığım istihbarata göre de futbolcularla münasebeti iyi, bir ağabey, arkadaş gibi. Böyle olunca da zaten başarı geliyor. Sarı-kırmızılılar şampiyonluğu hak ettiler, tebrikler. Hep söylerlerdi ya 'Mayıslar G.Saray'ın' diye, demek ki doğruymuş.