A Milli Takım'da dünkü maçın kilit adamı Hakan Balta'ydı... Yani bunun için sonun başlangıcı diyebiliriz de... Bizim kale önünde iki tane müdahale yaptı, Türk Milli Takımı'nı resmen ipten aldı. Letonya karşısında iyi oynadık mı? Bence hayır... İyi mücadele ettik mi? Fena değil... Akıllı oynadık mı? Kesinlikle hayır!
İkinci yarıda oyuna Şener Özbayraklı girdikten sonra işin rengi değişti. Sağ taraftan çizgiye daha rahat indik. Ama getirdiğimiz toplarda ortada işi bitirecek, golü atacak adamımız yoktu. Maç boyunca orta sahada adamları oyuna rahat çıkarttık. Çünkü bizim orta alanda rakibe müdahale edecek, ileri çıkmasını engelleyecek değil, top oynamak isteyen adamlar var. Letonya karşısında belki fazla hücum eder gibi gözüktük ama rakip ceza alanının ortasına 7-8 kişiyle gittik. Onlar da 7-8 kişiyle orada olunca sahanın kenarında 2'ye 2 ve 3'e 3 minyatür kale maç oynanacak alanlar kaldı. Yani biz sağdan-soldan gidip rakibi boğacağımıza kendimizi zora soktuk. Rakibin işini kolaylaştırdık. 5-6 tane verkaç denemesi yaptık ama başarılı olamadık. Bir tek şık kalıyordu. Ceza alanına girmeden şut atmak. Maç içerisinde 5-6 kez onu da denedik. Bunda da tek başına Selçuk İnan başarılı oldu. Tamam üzerinizde gerginlik var. Ama bu kalitede bir rakibe karşı oynadığımız futbol iyi değil. Tam, "Kazanan daima haklıdır" cümlesini yazdırırken millilerimiz golü yedi. Nasıl yedi? Her zamanki gibi... Bunu kulüp takımları da yapıyor, Golü attıktan sonra 5-10 dakika götüremiyoruz işi. Kısacası şöyle; Ya hücum yapabiliyoruz ya da defans... Yani bisiklet kullanırken, hâlâ cikleti çiğneyemiyoruz. Biz bu maçı kaybederek üçüncülüğü değil, ikinciliği kaybettik. İkinci sıradaki Çek Cumhuriyeti'nin kalan maçlarına bakıyorum, bizimle, Hollanda ve Letonya ile oynayacak. Tekrar söylüyorum, biz ikinciliği kaybettik! Bu puan kaybından sonra ne oldu? Bizim moraller falan allak bullak oldu!
Şimdi, "Hollanda'yı yenip, üçüncü oluruz play-off'a gideriz" diye umutlanıyoruz. Hollanda'yı yenebilir miyiz, bu futbolla zor...