Alman Milli Takımı'nın iki eski yıldızı Mesut Özil ve Podolski'nin her iki devrenin son dakikasında kaçırdıkları akıllara ziyan pozisyonlar bu 90 dakikanın aslında en güzel özeti. Trabzon'da kazanmış, Galatasaray'ın mağlubiyetiyle moral bulmuş F.Bahçe'nin sahaya çıkarken bir motivasyon konuşmasına ihtiyacı mı vardı? Elbette yoktu ama işler yolunda gitmediğinde oyunu okuyabilen bir teknik adama ihtiyacı olduğu kesin...
Antalyaspor'un ne oynadığını ve Yanal'ın özellikle Naldo ve Veysel ile yüksek topları çok iyi kestiğini herkes bilirken, F.Bahçe kalesinde erken gol görerek rakibin ekmeğine yağ sürdü. F.Bahçe set oynarken, sürekli Mesut arayışı ilk yarıda sağ tarafın etkinliğini azaltırken Ozan da göbekten sezonun ilk yarısındaki oyununa hasret bırakınca Bulut'un takımı, sorumluluk alan oyuncuların doğaçlama oyununa kaldı...
Gökhan, Szalai ve Pelkas ayağına top geldiğinde takımı iten isimler ama diğerleri bu çabayı izlerse ortaya çıkan takım oyunu değil; tesadüfler serisi oluyor. 58'de Gökhan'ın çevresinde 3 pas alternatifi varken çabuk hücum için topu ters kanada Valencia'ya şişirmesi gibi.
Bulut yaptığı değişiklerle rakipten çok yine kendi takımının başını döndürdü. Üçlü defansa dönmek kolay ama kalan 7 adama sahada nerede duracakları öğretmek zor! Kim nerede oynuyor karmaşasında geriye yaslanan Antalya ikiyi de bulabilirdi ki, Valencia'nın solo performans golü geldi.
Antalya lehine iki penaltı pozisyonu VAR'da görülebilirdi. G.Saray ve F.Bahçe, orta sahalarındaki problemi teşhis edemeyip ikinci yarılara ekstra forvetle başlayıp puan kaybı yaşadılar bu ara haftada... Ozan Tufan çıkıyorsa 46'da İrfan Can Kahveci girerdi. Futbol, çok forvetin çok gol attığı bir oyun değildir.