Galatasaray nefes nefese geçen bir şampiyonluk yarışını kazandı. Çekişmeli bir lig izledik. Hiçbir Avrupa liginde olmayan rekabet, son maçların ikinci yarısına kadar sürdü. Açıkçası en iyi futbol oynayan takımın Galatasaray olduğunu düşünmüyorum ama Beşiktaş, Fenerbahçe ve Başakşehir'e göre bir farkı vardı: Hırs ve istek. Özellikle Galatasaray taraftarları Fatih Terim göreve geldikten sonra kötü geçen maçlardan sonra dahi Florya'ya gidip takımı karşılayarak destek oldular, arkalarında olduklarını hissettirdiler. Türk Telekom Stadı ligin en iyi atmosferine sahipti. Kolay değil… Sezonun ortasında başkan ve yönetim değişmiş, oyuncular paralarını alamıyor, Tudor yerden yere vuruluyor. Tudor bu takımı bıraktığı zaman sadece 2 puan gerideydi ve takım belli bir seviyedeydi. Sayın Dursun Özbek ve ekibi bu kadroyu kurmuştur. Dursun Bey, Fatih Terim ile bir saat görüşme sonrası göreve getirerek şampiyonluk yolunun önünü açtı. Bu görüşmeyi ayarlayan, haftalarca bunun için çaba gösteren dönemin Sportif AŞ yöneticisi Serdar Güzelaydın'ın da adını anmak gerekiyor. Sonrası ise malum.. Fatih Terim'in liderliğinde saha içinde önemli başarılar elde edildi. Saha dışında ise Sayın Mustafa Cengiz, ekonomik açıdan biriken sorunların üstesinden gelmeye çalıştı. Hakkını yememek lazım.. UEFA'da büyük işler başardı... Galatasaray camiasını ve taraftarını tebrik ederim. Büyük gelir kaynağı sağlayan Şampiyonlar Ligi de nefes almalarını sağlayacaktır.