Bu maçın birkaç açıdan Fenerbahçe için önemi büyüktü.. Birincisi Şampiyonlar Ligi ön elemesinde rakip Monaco karşısında rövanş için alınacak iyi bir sonuç.. İkincisi, yeni Fenerbahçe'nin yeni macerası 3-5-2 sistemi.. 'Ya devam edecek ya da tarih olacaktı' bu sistem daha sezon başlamadan.. Üç stoperin, özellikle de Skrtel'in iyi performansı savunma tarafında zaaf yaşanmamasına ve Monaco'ya az pozisyon verilmesine neden oldu. İşin hücum yönünde ise iki isim öne çıktı: Emenike ve Salih. Emenike'nin dönüşünü teknik direktör Pereira değil başkan Aziz Yıldırım istemişti.. Bu önemli bir ayrıntıydı.. Transfer olduğu günden beri başkan Yıldırım, Emenike'ye takımda destek veren tek isim oldu desek yanılmayız.. Kamp döneminde formda olduğu söylenen Emenike, attığı iki golle söylenenlerin hakkını verdi. İşte o Emenike dün rezil değil, vezir etti, kendi de kral oldu.. Fernandao'nun uyur gezer gibi dolandığı maçta enerjisiyle, fizik gücüyle Monaco defansının dengesini alt üst etti. Özellikle ikinci golde yaptığı klas vuruş beklentilerin çok üzerindeydi. Kısacası Nijeryalı galibiyeti getirdi..
Açıkcası bir gün önce Pereira'nın sözlerine bakınca, insanın bu maç için umutları azalıyordu. Yaptığı karamsar konuşma gol yemeden bir beraberlik bile maç için iyi bir sonuç düşüncesini bize veriyordu. Ama ilk yarıda Monaco'ya top göstermedik desek yeridir. Tecrübesiz kaleci Ertuğrul'un yaptığı hata olmasa, Fransız takımı gol bulamazdı. İkinci yarı Monaco ilk 10 dakika yüreğimizi ağzımıza getirse de çabuk toparlandık ama üstünlüğü tekrar ele aldık. Keşke bir gol yemeden rövanşa gidecek olsaydık.. Skor için çok iyi yorumunu yapamayız ama kazanmak daima güzeldir...