Koşullar ne olursa olsun bazı maçlar var ki içinde bulunduğunuz durumdan daha farklı bir oyun ortaya çıkar. Aynen dün olduğu gibi. Ama mücadele gücünüz, takım olma bilinciniz ne kadar üst düzeyde de olsa bazı gerçekleri değiştirebilme şansınız ne yazık ki yok! Maçın odak noktası hakem. İlk yarıda iki tane sarı kartla değerlendirmesi gereken pozisyonu es geçti. Sivas maçından sonra görsel ve yazılı basında Barış Alper'e yapılan hareket bir hafta boyunca işlendi! Bir gerçeği konuşmak gerek. Üç hafta oynayamaz denen bir oyuncunun, 1 hafta sonra böylesi bir maçta gösterdiği performansı yorumlamak gerekmekte! Bu yaşanılanlar için söylenecek tek söz: Makyavelizm. Gelelim maça… Yunus Akgün'ün sonucu belirlediği bir süre… 1-0'dan sonra oyunun dengelendiği ve Cham'ın mükemmel asistiyle Ozan'la gelen beraberlik golü… Fakat Trabzonspor'un sezon başından beri gelen sorunları devam etti. Temaslı oyunla rakip orta alanı rahatlıkla geçtiği ve de ceza alanı içerisinde yakaladığı pozisyonları gördük. İkinci yarıda Abdülkerim'in yaptığı büyük bir hata, gelen beraberlik golü, sonra ise Trabzonspor'un attığı üçüncü gol ve de ardından VAR'ın yarattığı penaltı ile gelen beraberlik golü! Yazık. G.Saray'ın attığı gol ve penaltı verilen pozisyonu bir kez daha herkesin değerlendirmesi gerekmekte! Sonuç; kayıp olan üç puan ama bir başka gerçek var ki takımın ortaya koyduğu mücadele gücü, büyük takıma yakışan bir olgu. Ama bugün içinde bulunduğumuz futbol ortamında ne yazık ki bazı takımları (!) yenmek inanın kolay değil! Draguş çok rahat sonucu belirleyecek pozisyonda golü atsa herhalde yapı bir anda çökerdi.