Galatasaray ile Fenerbahçe'den sonra Beşiktaş maçında üç puanı almaya dakikalar kala yenilen gol ve 2-0 öne geçtikten sonra beraberliğe razı olmak... Ama bir başka gerçek var ki; Trabzonspor'un ortaya koyduğu mücadele gücü ve uzun yıllar sonra dönen takım ruhu, hiç de küçümsenmemeli. Şu an ilk 11'de oynayan altyapıdan gelen 4 oyuncusu varken, Sosa'nın sakatlanmasıyla sahaya giren Batuhan da altyapının ürünüydü. Zorunluluktan oluşan bu takım, bir gerçeği ortaya çıkardı: Kendi gücünü potansiyel kılmak. Takım olma bilinci, bu takımı başarıya iten en büyük güç. Gelinen nokta tarihsel kimliğine kavuşma...
Yani oyuncuya dayalı sistemden ayrı, paylaşma duygusu yüksek bir yapı. Sonuç ne olursa olsun birlikte oynama, sorumluluk alma ve sonuna kadar mücadele... Örneğin Uğurcan dün takımın en iyisiydi. Vida'nın kafa vuruşunda kurtardığı yapacaklarının herhalde en önemli göstergesi olsa gerek. Maçın ilk 20 dakikasında mükemmel bir Trabzonspor vardı. Nwakaeme'nin direkten dönen topunun ardından Rodallega ile golü bularak soyunma odasına moralli gittiler.
Beşiktaş kenarları daha iyi kullanabilmek adına Caner ve Gökhan'ı oyuna aldıktan sonra devrenin başında Nwakaeme'nin mükemmel vuruşu ile 2-0 öne geçen Trabzonspor oldu. Bundan sonra ise yapılan en önemli yanlış, savunmayı kaleye yakın kurmak ve de ayağa pas yapılması gereken yerde gelişi güzel topu uzaklaştırmak oldu. Yusuf gibi becerikli ayakların ortaya çıkması gerekirken aşırı telaş ve panik nedeniyle uzatmada yenilen golle Trabzonspor 2 puanı bırakmak zorunda kaldı.