Dünkü maçta, Trabzonspor'da eksik olan tek şey goldü... Sezon başından beri ilk kez bir maçta gol pozisyonu zenginliği yaşadılar. Golü bulamamalarının en büyük nedeni Akhisar kalecisi Fatih'in mükemmel oyununun yanına Trabzonsporlu oyuncularının beceriksizliğini eklemek gerekiyor.
İstekli, arzulu, mücadele gücü yüksek bir Trabzonspor seyrettik. Sezon başından beri doğruların fazla olduğu bir maçtı.. Savunmanın iki kenar oyuncusu Zeki Yavru ve Mustafa Akbaş, sürekli hücum girişimlerinde bulunan iki isimdi.. Çizgiye indiklerinde topu arkadaşlarıyla buluşturdukları zaman gol pozisyonları üretildi. Orta alanda Onazi, sakatlanıp çıktığı ana kadar oyunda olmayan oyuncuydu. Mehmet Ekici'nin diğer maçlara göre daha fazla sorumluluk alması, takımın etkinliğini arttıran bir olguydu. Hücumda ise Castillo bireysel becerilerinde etkili ama ceza sahası içinde gol yapması gereken pozisyonlarda bir o kadar beceriksizdi. Bu arada Aytaç'ın da hiç gereği yokken, gördüğü kırmızı kart ile takımını yalnız bıraktığını belirtmek gerekir. Ersun Yanal'ın sezon başından beri gerek oyuncu tercihleri gerekse oyun anlayışları her hafta değişkenlik gösteriyor.
Dünkü maçta gol pozisyonu zenginliği yaşandığı bir gerçek.
Ama hücumda Suk'un yerine N'Doye'ye daha fazla şans vermesi bana göre daha doğru olur. Çünkü N'Doye kaleye sırtı dönük oynamasını bilen, orta sahadan gelen arkadaşlarıyla duvar pası yapabilme becerisine sahip bir oyuncu.
Akhisar'ın girdiği gol pozisyonlarında Trabzonsporlu oyuncuların bireysel hatası fazlaydı. Örneğin; kaleci Onur, hemen hemen her maç kendine atılan geri paslarda büyük hatalar yapıyor. Onur gibi deneyimli bir oyuncunun bu eksikliğini gidermemesi gerçekten insanı hayrete düşürüyor.
Trabzonspor'un oyuncu kalitesi istenilen düzeyde değil. Bu bir gerçek. Ama birlikte hareket etme, takım olma bilinci, saha içi yardımlaşmayla daha pozitif görüntüler ortaya çıkabiliyor. Aynen dün olduğu gibi..
Hakem Ali Palabıyık, Süper Lig'de oynanan diğer maçlara nazire yaparcasına kötü bir yönetim gösterdi. Özellikle kendi sahasında oynayan bir takımın hakem tarafından herhalde bu kadar baskı altında kaldığı maç sayısı çok azdır.