Mustafa Akçay hafta arasında yaptığı basın toplantısında Trabzonspor'un oyununu eleştirenlere Yunanistan Milli Takımı'nın Avrupa Şampiyonu olduğunu örnek göstermişti. Ama Yunanistan Milli Takımı, Avrupa Şampiyonu olurken rakiplerine az pozisyon veren ve her şeyden önemlisi takım savunması üst düzeyde olan bir takımdı. Peki ya Trabzonspor öyle mi? Dün yine bir kez daha görüldü ki her maç aynı görüntüdeler. Gaziantep orta alanda Traore'nin organizatörlüğünde hücumda iki kenar oyuncusu Turgut ve Mustafa gibi çabuk oyuncuları ile hızlı hücumlarla Cenk'i topla buluşturmayı hedefleyen bir oyun anlayışıyla sahaya çıktı. Trabzonspor'un yediği ilk golde Bekir'e top gelmeden Mustafa Yumlu'nun pozisyon alması gerekirdi. İkinci gol ise ancak halı sahalarda olur!

BÜYÜK HAYAL KIRIKLIĞI YARATIYOR
Trabzonspor bıkkın, yılgın bir oyuncu topluluğu, koşmuyor mücadele etmiyor. İkili mücadelelerin hepsinde ayakta kalan Gaziantepsporlu oyunculardı. Sorumluluk alan oyuncu sayısı çok az. 2-0 yenik duruma düştükten sonra bile gerekli arzu ve istek bir türlü oluşmadı. İkinci yarıda Abdulkadir oyundan çıktı, yerine Emre Güral girdi ve 4-4-2'ye dönüldü.
Hakemin Trabzon lehine yarattığı penaltı golünden sonra ise kornerden sahanın en kısa oyuncularından Traore'nin kafasıyla(!) yine durumu iki farka çıkardılar. Emre'nin attığı golden sonra ise yine her maçta gördüğümüz, hücumda bireysel beceri eksikliği ve yardımlaşma yoksunluğundan çok kötü bir oyun ortaya koymalarıyla birlikte, beraberliği getirecek golü de haliyle bulamadılar. Her geçen gün sorunlar daha da fazlalaşıyor. Takım kimliğinden uzaklaşan, yardımlaşması en az seviyede olan, azim ve coşkudan yoksun bir Trabzonspor izlemek taraftarlarına büyük bir hayal kırıklığı yaratıyor.

MAÇIN ADAMI: CENK VE TRAORE