Galatasaray ve Hamza Hamzaoğlu, rakiplerin oyuncuları ile antrenörlerinin psikolojilerini bozdu... Sarı-kırmızılılar önce oynuyor, kazanıyor ardından sahaya çıkanların psikolojisi de sahaya yansıyor. G.Saray Salı akşamı sahaya çıktı işini yaptı. Fenerbahçe'nin saha içindeki dağınıklığı, taraftarın serzenişleri dün Beşiktaş'a da yansıdı. Galatasaray'ın 70 puan olması, gol yemeden yoluna devam etmesi Fenerbahçe ve Beşiktaş'ı strese soktu. Akhisar deplasmanında Beşiktaş'ın ideal takımı sahadaydı hemen hemen. Ama futbolcular maçı başladıkları yerde bitirmediler. 90 dakikanın sonunda herkes mevkisinden o kadar farklı bir yerdeydi ki, Beşiktaş'ın hücum dörtlüsündeki isimlerden ikisi sağ bek, biri ön libero bitirdi maçı. Bunun nedeni de "Artık puan kaybına tahammülümüz yok" telaşıydı. Beşiktaş'ta Bilic takımı sakinleştireceğine, geride kalmanın havasıyla panik yaptırarak işi içinden çıkılmaz bir hale getirdi. Sistem filan kalmadı. Oyuncuların oyun içindeki sakinliği yok oldu, telaş başladı. Fenerbahçe kötü oynayarak puan kaybetti, Beşiktaş da gittikçe kötü oynayarak puan kaybetti.
Sabırla pas yapacaksınız... Bunun başka yolu yok. Akhisar'a ya da Beşiktaş'a yazık oldu denecek bir skor değil ortaya çıkan. 4 günde çok farklı şeyler konuşmaya başladık. Lider G.Saray içeride oynuyor, F.Bahçe Mersin deplasmanına gidiyor. Yıpranmış Beşiktaş, Konya ile Ankara'da oynuyor. Fenerbahçe gol yiyor, Beşiktaş gol yiyor. Muslera yemiyor. Sonuçta yemediğin için de 1-0'la aradaki fark ortaya çıkıyor. Beşiktaş'ın son 1 ayda kaybettiği puanlar enteresan. Balıkesir, Gaziantep, Akhisar. Fenerbahçe o dönemdeki küme düşme potasındaki Eskişehir'den sonra Çarşamba günü de yine kümede kalmaya çalışan Erciyesspor'a puan verdi. Fenerbahçeli Fenerbahçe'den memnun değil, Beşiktaşlı Beşiktaş'tan memnun değil ama Galatasaraylı takımından memnun. Fenerbahçe'nin 3 puan geride olması gerekiyordu yerinde bu puan farkı gayet adaletli.