Takımlar devre arasında soyunma odasına gittiklerinde dünya üzerinde pek az kimse Konyaspor'un bu maçı kazanabileceğini düşünürdü. Zira ilk 45 dakikaya baktığımızda golü bulup öne geçmiş, oyuna ağırlığını koymuş, rakip ceza sahasında çok fazla topla buluşmuş ve rakibe de fazla imkân vermemiş bir Galatasaray vardı. Konyaspor adeta top tutamaz haldeydi, G.Saray da kazandığı toplarla çabuk hücuma çıkan bir görüntü sergiledi ve bunlardan birinde de organizasyon yönünden mükemmel bir gol geldi. Kerem ceza alanına girdi, Rashica'ya bıraktı, o da rakibini geçip golü yaptı. Fakat ne olduysa 46. dakikadan sonra oldu. Galatasaray durdu. İlk yarıdaki organizasyon ve kompakt futbol kayboluverdi. Çıkarken toplar kaybettiler, rakip Konyaspor'a oyun alanı yarattılar ve bunlardan birinde de Konyaspor, Soner'le golü buldu.
İşte bu dakikadan sonra G.Saray'da ciddi bir mantalite yanlışı başladı. İlle maçı kazanalım deyip hem değişikliklerle risk aldılar hem de tüm oyuncular ileri gitmeye başladılar. Aslında Konyaspor pekala bir puana razıydı. Ama G.Saray ava giderken avlandı. Eksik yakalandılar ve mağlup oldular. Dün geceki asıl sıkıntı, kazanamıyorsan kaybetme mantığını son 10 dakikada yitiren G.Saray'dır. Bir-iki ufak faul hatasına rağmen ben hakem Zorbay Küçük'ü çok beğendim. Yavaş yavaş tedirgin ve ezik görüntüsünden uzaklaşıyor, bu çok büyük bir artı. Ayrıca kararlarıyla, davranışlarıyla da çok olumlu bir görünüm sergiledi.