Trabzonspor şampiyonluk stresini buram buram hissediyor... Her maçı final gibi oynuyor bu da beraberinde stres getirip oyun düzenini bozuyor. İlk yarıya bakıyoruz; Trabzonspor pozisyon vermiş olsa da oyunu kontrol edebildi. Doğukan'ın becerisi ve Visca'nın vuruşu ile golü de buldu. Ama ikinci yarı çok şey değişti. Tüm kontrol Kasımpaşa'daydı, pozisyon buldular, direkten dönen topları var ama Trabzonspor bir engeli daha çok iyi oynamasa da geçmesini bildi. Hakem Zorbay Küçük, çok yetenekli... Kırmızı kartlara kadar da tek kelimeyle mükemmel yönetim gösterdi. Sevgili Zorbay, Bruno'yu niye attın? Adam taç çizgisine gitmiş, Kasımpaşalı topu onun üzerine vurmuş, ikinci sarıdan kırmızıyı da görmüş. Peki Bruno'yu niye attın? Ondan sonraki 10 dakikada da tam olarak kontrolü kaybetmesen de mesela son dakikada Brecka'ya sarı kartı niye gösterdin? Çok yeteneklisin, mükemmel bir istikbalin var ama bazen psikoloji faktörleri de kullanmalısın.

EN KÖTÜSÜ BAŞARISIZLIĞA ALIŞMAK
Fenerbahçe için artık çaresizlik, başarısızlık sıradan hale geldi. Taraftar üzülmüyor belki, en kötü şey alışmak. Koskoca Fenerbahçe'ye bakıyoruz, Berisha'nın direğe çarpan frikiğinden başka pozisyonu var mı? Tuhaf bir takım... Sağ kanadı kullanamıyor, soldan gelmeye çalışıyor. Orta saha oyuncuları asla hücumda çoğalamıyor. Rakibe baskı yapamıyorlar ve sonuçlar da böyle oluyor. Sezon başı yollanan Ozan Tufan'ın bile kurtarıcı olarak geri gelmesi, Fenerbahçe'deki planlamanın, futbola bakış açısının ne denli sığ olduğunun göstergesi. Başakşehir, Emre Belözoğlu ile son 4 maçta biraz bocalamıştı ama çıkışını önemli bir galibiyetle başlatmış oldu. Yaşar Kemal Uğurlu oyun genelinde iyiydi. Bazı pozisyonlar ve kartlarda standart karar veremedi ama genel olarak baktığımızda hakemin fazla konuşulmaması gereken bir maçtı.



Bu köşe yazısını aşağıdaki linke tıklayarak sesli bir şekilde dinleyebilirsiniz