İngilizlerin soyunma odasındaki yüzlerini merak ediyorum. Maç başlamamış ve teknik adamınız oyunculara, "Karşılaşmayı penaltılara götürelim, atarsak ne ala" anlamında şeyler söylüyor. Premier Lig oyuncususunuz, en iyisi olduğunuzu biliyorsunuz ama Gareth Southgate sizin öyle olduğunuzu düşünmediği gibi, rakip oyuncuları daha iyi görüyor.
İşte kırılma noktası bu zaten. Rakibinize bunu hissettirdiyseniz, kontrolü de elinize geçiriyorsunuz. İspanyollar turnuvanın ilk gününden beri bunu gösterdi. Hem oyuncu hem de oyun kalitesi olarak "Başka" olduklarını ortaya koydular. Finalde de rakiplerine "Orada kal" dediler.



Yine Ada'ya dönelim. Bu oyuncular takımlarında birer idol, kahramanlar. Oynadıkları maçlar analizlere konu oluyor. Savunmaları ve atak yapmalarıyla herkesin gözündeler. Ama milli takıma geldiklerinde "Sıradan" kısmına geçtiler bir anda…
Ne oldu, futbolu mu unuttular? İşte kenar yönetim bu kaliteyi takım haline getirmek zorunda.
En azından, "Yazık oldu" demediğimiz bir final seyrettik. Daha iyi, daha hazır ve daha isteyen olarak İspanyol takımı kupayı kaldırdı. Hak ettiler, haklarını yedirmediler.