Önlenemez aksilikler serisinin, acemilikler silsilesinin devam etmesi, Fenerbahçe adına anlam verilemez bir periyodu oluşturdu. Düşünün beraberlik golünün iki kahramanı Pelkas ve Sangare, yenilen iki golün "gereksiz" faullerini de yapanlar.
İki kişi sıkıştırdıkları forveti taç çizgisinde düşüren Pelkas. Direkten dönen topu rakibe asistleyen Gustavo. Sırtı dönük oyuncuya arkadan dalıyor Sangare, Tisserand koluyla topu önlemeye çalışırken penaltı yapıyor. Frikikten gelen üçüncüde de kendi sahasına bakan oyuncuyu da Mert Hakan düşürüyor.
Tahmin edilemez, önlem alınamaz, kişisel "gereksizlikler" bunlar. Erol Bulut'un üstüne çöken kara bulutlar yetmezmiş gibi, kendi takımının kontrolsüz hırsından darbeleri yiyor. Gaziantep takımı kapanan, etkili kontrataklarla pozisyon peşine düşen yapıda. Attığı iki gol de duran toptan. Fenerbahçe takım olarak yerleşmiş haldeyken ikramları yapıyor. Bahanesiz bir ortam var yani. İkinci yarıda forvetleri çiftleyip, Pelkas'ı da ikilinin arkasına yedekledi Erol Hoca. Üçlü orta saha, önde baskı ile kontrolü de ele geçirdiler. Merkezi kapatan rakip savunmayı yine kanatlardan taşıdıkları toplarla yıprattılar. Direkten dönen ve ofsayta takılan net pozisyonları vardı. Takım olarak puanın peşine düştüler, istediler ve uğraştılar. Zaten haftalardır yaşanan sıkıntı bu vücut dilinin ve arzunun takımdan uzaklaşmasıydı. "Yenileceksen bile iyi yenil" şablonu Fenerbahçe'yi terk ettiğinden beri, problemleri de çözemiyorlardı. Maçta kaybedilen puanların değeri elbette yüksek. Ancak bunun yanına koyabilecekleri "takım duygusunu" yeniden kazanmaları var. Maçın eleştirisini "olmayanlar" üstünden yapmak manasız. Kenardakilerin oynadığı maçlarda da puan kayıpları varken, sahada olanlar için "neden yok" diyorlardı. Bugünün hatalarının doğru analiz edilmesi sonraki haftalara pozitif yansıyabilir. Şu bir gerçek ki, direkt pasların kalitesi, şampiyon olmak isteyen bir takımın kalitesinden uzak. "Bundan sonra ne olacak?" diye soranlar varsa, sakatlar döndüğünde başka şeyler konuşabiliriz. Dublörlerle bu kadar…