Sezon yorgunluğunun üstüne gelen ama boş vermişliği engelleyecek, konsantrasyonu yüksek tutmanın gerektiği bir rakip seçildi.
Şenol Güneş, hazırlık maçının havasını daha istekli hale getirmek için, milli formanın hasretindekilerle kadroyu kurdu. 20. dakikaya gelindiğinde iki gollü tabela vardı.
Skor bizi rahatlattı, Yunan takımının çabalarına ise organize baskı ile cevap verilince, maç tamamen bizim istediklerimiz-istemediklerimiz boyutuna geçti. Şenol Hoca'nın grup maçları için kafasındaki takım aşağı-yukarı belli zaten. Dün ve pazar günü oynayacaklar için "yeterlilik sınavı" açıldığından bahsedebiliriz. Maç eksiği ile gelen Cenk Tosun'un tekrar tempo içine alınmaya çalışılması, Nazım Sangare ile tanışma, Kenan Karaman'ın grupla neler yapabileceğinin araştırılması, Uğurcan'a sezon priminin verilmesi; hepsi bu maçtaydı.
Cengiz Ünder'in attığı gol kadar, öncesi de önemliydi. Soldan taşınan top, Yusuf Yazıcı'nın herkesi yanıltan vücut çalımı ve arkasından gelen müthiş füze.
Bu genç takımın en çok ihtiyacı olan şey de bu zaten; öne geçmek.
Neler yapabileceklerinin farkına vardıkları gibi, ne olduklarını da görüyor, doğru aynaya bakıyorlar.
Kısa pasların çokluğu, birbirine yakın oyuncuların bu trafiğe hız vermeye çalışmaları ve uzun paslarla kanat değiştirmek istemeleri dikkat çekiciydi. Beklerden yeterli ofansif destek alındığını söylememiz mümkün değil. Ama bu sıcak gecede ilk kez oynayanlar gibi, 100. sırasını kovalayan Emre Belözoğlu'nun sahada olması da vardı. Kısacası bizim takımımız ve gençlerimizdi sahadakiler.