Her şeyi ile maça çok hazır ve inanarak oynayan Fenerbahçe izledik. Konyaspor'un 10 kişi kalması istediklerini daha rahat yapmasını sağladı ama galibiyet için gereken gol için, temelinde santrfor kalitesinde kısa kaldılar. Nereden bakalım oyuna ? Jahovic'in kırmızısı tartışılabilir. Bence karar doğru. Çünkü sabit sağ ayağına rağmen, Sadık'a saplanan sol ayağını kaçırmaya çalışmadı. Darbe yeterli mi? O da takdir hakkı. Hatta Fırat Aydınus'un VAR'a gittiği Zuta-Jailson teması, penaltı kararı için daha net ver-i ye sahipti.
Şunu da belirtelim. Ali Koç'un hakemler hakkındaki açıklaması olmasa, bu iki pozisyon için de VAR olur muydu tartışılır. Elbette Skrtel'in Zuta'yı biçmesini hem hakemin hem VAR'ın atlaması da yukarda anlatığımz gelişmelerin sonucu. Konya 10 kişi kalmasa farklı olur muydu? 33'te çıkan karta kadar Fenerbahçe kalesine şutları, ortaları olmadığına bakarsak, Aykut Kocaman'ın önceliği mücadeleydi. Öne geçmeyi de başardı hatta. Maçı ikinci 45'i için konuşmalıyız. Her şeyi deneyen, topu sürekli kanatlarda dolaştıran, etkili ortalarla pozisyon arayan Fenerbahçe takımı vardı. Hani derler ya, "İstedi ama olmadı." Durum aynen budur.
Konya gibi organize olan bir takımda gedik yaratmak zaten zordu. Bu kadar baskıya ve arzuya rağmen istediklerini alamamalarının temelinde Slimani gibi bir "hayali santrfor" etkisi vardı. Ofsayt rekoru kırdığı gibi, çok gereksiz hücum faulleri ile de "bitik" halini tescilledi sanki. Soldado takımına sadece Kayserispor maçını kaybettirmedi aslında, dünkü iki puanın da sorumlusu oldu.
Ersun Yanal, Valbuena'yı 11'e alarak ona hem hücumun kurgusunu verdi, hem de Aykut Hoca ile bir hesaplaşma yapmasını sağladı. Dirar şüphesiz en etkili hücumcu oldu, Isla'nın dublörlüğünde başarılıydı. Bir de en sevimli oyuncu olmasına rağmen bir stoperin bu kadar çabuk çalım yemesi Sadık'ın yumuşak karnı. Dikkat etsin, rakip takımların taktik alternatifleri içine girebilir.