Bu seviyelerde kalite farklı bir noktaya çıkıyor. Alanlar daralıyor, bulabileceğiniz mesafeler kısalıyor, topla buluştuğunuzda kullanabileceğiniz zaman da çok fazla olmuyor. Çabuk düşünüp çabuk oynamak zorundasınız. Bireysel hataya da yer yok. Çünkü rakipler bunları affetmiyor. 1 golün bile ne kadar önemli bir avantaj yarattığına dün akşam bir kez daha şahit olduk. Trabzonspor maçın genel hâkimi olarak bu golü çok aradı. Umudunun peşinden maçın son düdüğüne kadar koşmaya devam etti. Ama ağları sarsamadığınızda hiçbir şeyin anlamı kalmıyor. Özellikle bu seviyelerde yakalanan pozisyonları değerlendirmek lazım. Djaniny'nin ayağından yakalanan çok net pozisyon var. Sonrasında Bardhi ve Cornelius ile yakalanan pozisyonlar hayati derecede önemliydi. Şampiyonlar Ligi'nde bunları yapamazsanız dün akşamki sonuca razı olmak durumunda kalırsınız. Abdullah hoca önde Trabzonspor'un etkinliğini artırmak için birçok hamle yaptı. Abdülkadir, Djaniny ve Cornelius'la başladı. Sonra Trezeguet hamlesi geldi. Ardından Kouassi'yi gördük. En sonunda da Bakasetas ile bu bölgede alternatifler oluşturmaya çalıştı. Hem oyunu zorladı hem de sistemi değiştirmeye çalıştı ama bir türlü istediği adım gerçekleşmedi. Kopenhag hem kendi haddini hem de Trabzonspor'un gücünü bilerek maçın genelinde savunmada kaldı. Mücadelenin son 15 dakikasında neredeyse tüm oyuncularıyla etkili bir savunma bloğu oluşturdu. Trabzonspor'u yüksek toplara mecbur etti. Bu tür karşılaşmalar teknik adamı, yönetimi ve taraftarı üzer. Çünkü yapabileceğinizi hissederseniz dokunabileceğiniz kadar yakındadır ama ulaşamazsınız.