Bu maçın teknik-taktik yorumu olamaz. Bu, tezatların maçıydı:
-Galatasaray'ın kadrosuyla Fenerbahçe'nin kadrosu arasında Cimbom'un lehine dağlar kadar fark var.
- İlk yarıda Fenerbahçe'nin 3 atağı var, ikincisi gol oldu. Galatasaray'ın 8 tehlikeli atağı var, golü yok.
-İkinci yarıda Fenerbahçe'nin ilk atağı 80. dakikada ve gol oldu. Galatasaray'ın kaçırdığı gollerin sayısını unuttum. Attığı tek gol de frikikten.
Eski Galatasaraylı Prekazi'nin bir sözü vardır: "Topun canı vardır. Top istemezse olmaz" der.
Evet, bu maçta top Galatasaray'ı istemedi.

Fenerbahçeliler bu maçı akılla- şuursuzluk; Galatasaraylılarc cesaretle-korkaklık ikileminden okuyabilir. Ben Galatasaraylıyım. Korkaklık ve cesaret ikileminden okuyorum. Futbol oynamaya çalışanla, oynatmamaya çalışan vardı. Emek sarf edenle, "Bir punduna getirip puanı alayım" uyanıklığı karşı karşıyaydı. Ben, takımımın Fenerbahçe gibi oynayarak puan almasını da istemezdim.
İlk golden sonra Aykut Kocaman doğru düzgün sevinmedi, Terim ise elini gökyüzüne doğru kaldırdı. Sanırım "Adaletin var mı Allah'ım?" diyordu. İşte maçın özeti bu. Topun adaleti yoktu. Zaten futbolu da bu yüzden seviyoruz!
Maçın diğer dikkat çekenleri ise şunlardı: "Muslera çok iyi kaleci" diyen Volkan, Fener'i hezimetten kurtardı. Çok iyi kaleci olan ve çok rahat bir maç yaşayan Muslera ise iki gol yedi.
Terim yine her zaman ki gibi 'Muhteşem Süleyman' tadındaydı. Eskisi kadar olmasa da mimikleriyle oyuna teatral bir hava kattı. Maç öncesi ağır ağabey modunda Aykut Kocaman'ın yanağından bir makas aldığı da gözden kaçmadı.
Aykut Kocaman ise yer yer heyecanlansa da akil adam rengini korumaya çalıştı.
Elmander, inanılmaz bir adam. İki stoperle adeta boğuştu. Tekme, tokat. Ezmeye çalıştılar ama ezilmedi. Çünkü ruhuyla oynuyor.
Maçın Galatasaray lehine kırılma anı 1-0'dan hemen sonra Alex'in önüne düşen topa Semih'in son anda ayak koymasıydı.
Fenerbahçe lehine kırılma anları ise saymakla bitmez!