Yeni Aktüel dergisi son sayısında ilginç bir "Plan"ı haber yaptı: Kuzey Irak'ın Türkiye'nin himayesinde bağımsız olması!
MİT eski mensuplarından Mahir Kaynak ile gazeteci-yazar Ömer Lütfi Mete'nin yazdıkları "Operasyon: Büyük Oyunun Gizli Kodları" adlı kitaba dayandırılan habere göre, ABD ile Türkiye, PKK'nın bitirilmesinin çok ötesinde hedefler veya amaçlar içeren "Radikal" bir plan üzerinde anlaştı.
Plan, Kuzey Irak'ın içişlerinde bağımsız, dışişlerinde Türkiye'ye bağlı bir devlete dönüştürülmesini öngörüyor! Daha açıkçası Irak'tan koparılıp Türkiye'nin koruma-kollamasına emanet ediliyor!
Hayal gücü geniş iki araştırmacının güzel bir "Beyin cimnastiği" deyip geçecektik ama tam da bugünlerde önemsenmesi gereken bir stratejist-diplomat da benzer şeyler söyleyince, işin rengi değişti.
İki hafta kadar önce Londra'da "Kürt sorunu" konulu bir panel düzenlendi. Irak Kürt özerk yönetiminin Londra temsilcisi Beyan Abdurrahman, Celal Talabani'nin eski sözcüsü Kamuran Karadaghi, "Modern Kürt Tarihi" kitabının yazarı David McDowall, Mısırlı yazar Adil Derviş gibi isimlerin katıldığı panele, Zambiya'da olduğu için telefonla bağlanan Peter Galbraith şunları söyledi: "Kuzey Irak bağımsızlığını kazanırsa bu, Türkiye'ye bağımlı bir bağımsızlık olacak."
Peter Galbraith, ABD'nin Hırvatistan eski Büyükelçisi. Şimdi Mesut Barzani'nin danışmanlığını yapıyor. Ve ABD işgalinin ilk gününden beri Irak'ın üçe bölünmesi görüşünü savunuyor.
İster rastlantı deyin, ister başka taraflara çekin; Türkiye'nin yetiştirdiği en iyi jinekologlardan olan ve Kürt sorununun çözümü için kafa yoran Dr. İsmet Turanlı da geçen hafta bize gönderdiği email'de aynı öneriyi dile getirdi. Annesi Türk, babası Kürt olan Turanlı, "Kürtler'in anavatanı Misak-ı Milli sınırları içinde Mezopotamya'dır" görüşünden yola çıkarak şöyle dedi: " KKTC, Kuzey Irak ve Güneydoğu Anadolu, Türkiye bünyesinde birer eyalet olmalı. Böylece Türkiye, Ortadoğu'nun en büyük devleti durumuna gelir. Bu bütünleşmeyi Kürtler ve Kıbrıslı Türkler kabulleneceği gibi, ABD ile Türkiye'nin istikrarlı, demokrat ve zengin olmasını isteyen AB de destekler."
Ya düşler, kâbusa dönüşürse?
Birbiriyle ilişkisi olmayan değişik çevrelerin seslendirdikleri bu "Plan", Musul ve Kerkük'ün Türkiye'ye katılması ve "Misakı Milli"nin ilk halinin, Osmanlı Meclisi Mebusan'ı ile Birinci Meclis'in kabul ettikleri sınırların gerçekleşmesi sonucunu getireceği için Türkiye'de ciddi destek bulabilir.
Ancak biz böyle bir olasılığın gerçekleşmesinin Türkiye'ye yarardan çok zarar getireceği, hatta çok ciddi potansiyel tehlikeler içereceğini düşünüyoruz.
Her şeyden önce Kuzey Irak'ın içişlerinde bağımsız veya özerk, dışişlerinde Ankara'ya bağlı bir statü kazanması için Türkiye'nin devlet yapısının kökten değişmesi gerekir. Yani üniter devletten vazgeçip federasyon modeline (Hem de gevşek federasyona) geçilmesi zorunluluğunu getirir. Bir kez özerk bölgeler oluşturmaya başladığınızda, kimlerin benzer taleplerle karşınıza çıkacağını kestiremezsiniz; durduk yerde suni azınlıklar veya etnik-dini-mezhepsel topluluklar doğmasının kapısını açmış olursunuz.
İkinci kaygımız şu: Federasyonlar ergeç parçalanıyor. Yugoslavya örneğini düşünün. Küçücük Belçika'nın bile bırakın sadece parçalanmayı, Yugoslavya gibi tarihe karışmanın eşiğine geldiğini unutmayın.
Ve bu çerçevede "Plan"ın gerçekleşmesi sonrası Türkiye haritasını gözünüzün önüne getirin: Türkiye'nin güneydoğusu ile Irak'ın kuzeyi birleşmiş. Hukuki ve tıbbi (Dr. Turanlı iyi bilir) deyimle "Restitutio in integrum" ("Eski haline döndürmek" anlamına geliyor) gerçekleşmiş. Yani -açıkça söylemek gerekirse-Osmanlı dönemindeki coğrafya yeniden bütünleşmiş.
Güzel mi? Peki ya bir adım sonrası? Kuzey Irak bir gün "Ben federasyondan vazgeçtim, tam bağımsız olmak istiyorum" derse, Güneydoğu'yu tutabilecek misiniz ya da koruyabilecek misiniz?
O olasılıkta ortaya çıkacak haritayı da düşünün. Hayır; sadece hatırlayın. Çünkü hazır bile: Amerikalı Albay Ralp Peters çizdi. ABD Ordu Gazetesi'nde yayınlanan ve NATO toplantılarında bile masaya getirilen harita hayata geçirilmeyi bekliyor!
