Danimarka'nın yetiştirdiği en klas futbolculardan biriydi Soren Lerby. Ajax'ta patlayan, Bayern Münih ve Monaco formalarını giyen Lerby, Ajax'ın ezeli rakiplerinden PSV'de futbolu bırakmıştı.
Kimi teknik adam olur, kimi kopar gider futboldan. Soren Lerby, Bayern Münih'te 90'ların başında Jupp Heynkess'in veliahtı kabul ediliyordu ama başarısız teknik adamlık deneyimini uzatmadı ve futbolcu menajeri oldu.
Onu yakın tarihte Sneijder'i Galatasaray'a getiren menajer olarak hatırlarsınız. Soren Lerby, uzun yıllar oynadığı Hollanda'daki sıkı dostlukları nedeniyle filiz veren yıldızları portföyüne katıyor. 22 yaşında Utrecht'e gelen sonra PSV'de fırtınalar estiren Dries Mertens'den onlardan biri. Malumunuz son jenerasyonuyla parmak ısırtan Belçika'da Mertens, Eden Hazard, Kevin de Bruyne gibi süperstar kategorisine çıkmış bir oyuncu değil. Napoli bonservisine sadece 9 milyon euro ödemişti. Mertens, Napoli'de ideal 11'in oyuncusu da değildi. Higuain 94 milyona satılmış, Milik gelmiş ve golleri sıralamaya başlamıştı.
Milik sakatlandığında yedek Gabbiadini iş yapmayınca teknik direktör Sarri, Mertens'i 'sahte 9" yaptı. Sonrası rüya gibiydi. Bu sezon Napoli ve milli takımda 18 gol atan Mertens, iki hafta önce hattrick geçen hafta da dört gol birden attı. Napoli'den aldığı yıllık ücret 1 milyon 200 bin euro. Bu parayı Beşiktaş, Fenerbahçe ve Galatasaray sezon boyunca kulübede oturan yedek kalecilerine ödüyor.
BİR KARİYER
153
Kariyerinde 465 maça çıkan 29 yaşındaki Dries Mertens, kulüp formalarıyla 153 gole imza attı.
BİR OYUN
Kusura bakma fingabol
Devrin gençlerine, çocuk yaştakilere ve hatta 30-40'larında olanlara oyun konsollarındaki futbolu sorun, size artık gerçek hayattakiyle bir farkı olmadığını söylerler. Pratiğim yok ama takip ettiğim grafik ve kodlamanın bu sektörde alıp başını gittiği. Nerede o langırt oynayan, toprak sahada top koşturan çocuklar nostaljisi yapmayacağım.
Fakat bir futbol dergisindeki ilanla tanıştığım Fingabol'dan bahsetmeden olmaz. Fingabol, bildiğiniz çivili futbol sahası. Hani marangozdan 50-60 cm boyunda kestirip üzerine saha çizgilerini çizdiğimiz, çividen oyuncu ve kaleleri olan tahta parçası. Gazoz kapağıyla da oynayan vardı, bozuk parayla da. Fingabol sitesinde (fingabol.com) çivili futbol sahası satıyor. Sıkı durun fiyatı fiyatı 135 euro. Bilmedikleri bir şey var, bu oyunu oynamış olanlar iyi bilir. Çivili futbol sahası oyuncak mağazasında, tuhafiyede satılmayan, el emeği göz nuru bir oyundu.
Oturur kendin çakardın o çivileri. Hele bir de marangozun oğlu mahalle arkadaşın varsa, maliyeti de sıfırdı. Olmadı o güzel esnaf ağabeyler, ne tahtaya ne de çiviye para alırlardı. Parayla satılmayan, paranın bir daha satın alamayacağı zamanların, yeni yetmeliğin oyunuydu çivili futbol...
BİR KOKU
Sebastian Perez'in özlemi
Bazı futbolcular vardır, tuttuğun takıma gelir, bir sezon oynar, ağzınıza bir kaşık bal çalar sonra gider. Böyle adamları taraftar 'keşke' başlığı altında aklına yazar ve hiç unutmaz. Sanırım Ribery'den önce bir başka Fransız, Sebastian Perez de Galatasaray taraftarı için böyledir. Lucescu yönetiminde üçüncü yıldızı getiren şampiyonluğun uçan adamıydı Perez.
Tekmeye kafa uzatan, yürekli adamları tribünler hep sever de Perez'in kusuru sık sakatlanmasıydı. Marsilya'ya dönmüştü İstanbul'dan. Sonra plaj futbolu oynadığını da duyduk. Yakın tarihli bir röportajında İstanbul'u, Türk futbolunu sormuşlar Perez'e. Özlediği koku ne diye sorsam size; kebap, balık, Mısır Çarşısı'nın baharatları, denizin kokusu dersiniz öyle değil mi? Ben de öyle derdim ama Sebastian Perez'in özlediği koku tribünlerde yakılan meşalenin kokusu. Sözü ona bırakayım müsaadenizle: "Yakılan meşaleler yüzünden her maç beş-altı dakika geç başlardı ama bu beni hiç rahatsız etmezdi. Böyle bir atmosterde futbol oynamak harikaydı. Holiganizme elbette karşıyım ama o meşaleler var ya! En güzel parfüm kadar güzeldi o meşalelerin kokusu. Evet meşaleleri özlüyorum."
32
Sebastian Perez, 2001-2002 sezonunda Galatasaray formasını 32 kez giydi ve kariyerinin tek şampiyonluğunu yaşadı.