İstismar etmek, zannımca içgüdüsel bir refleks. İnsanın vahşi doğası, karanlık noktası.
Siyaset dâhil, başarıya yönelen her türlü çaba böyle işliyor bu dünyada. Tarihi şahsiyetlere duyulan saygıyı, hassasiyetleri kullanmak. Zayıflıkları, yumuşak karınları vurmak, böylece rakipleri zayıflatmak.
Ne diyor televizyon analizcileri: Kavgada 'yumruk' sayılmaz! Çünkü onlara göre siyaset bir kavga ve bu uğurda her yol mübah.
Amaç için her yol mübah demek, 'Ahlak diye, edep diye bir şey tanımıyorum' demek hattızâtında.
Ama uzun mesele.
İstismar diyorum, bence mühim kelime...

*** İstismar, Türkçeyi Arapçadan zenginleştiren bir söz. İyi niyeti kötüye kullanma, sömürme anlamına gelmekte.
İstismar etmek; bir kişinin ya da kişilerin hasbi hislerini kullanarak yararlanmak, murdar etmek gibisinden anlamlara geliyor. İstismarlar her toplumda, her kurumda ve her koşulda mümkün. Toplum sahnesinde iktisadi, sosyal, cinsel gücü elinde bulunduranlar 'ötekine' mutlaka suiistimaller yapıyor.
İnsanın mahremiyeti ihlâl ediliyor. Tecavüz, zorlama, pedofili kadar, sözün şiddeti, yalan da bir istismar...
Kas gücünü kullanarak kadınlara zorbalık edenlerin dili. Ve evine barkına eşine çocuğuna düşkün insancıklarla dalga geçen edebiyat külliyatı mesela, bir istismar. Feminizm mesela, kadının 'haklılığının' istismarı.
Küçük çocuklara dönük istismar, en kök günah. Günah da, sanki aynı merkezden yayın yapmakta! Manevi prensipleri, değerleri olmayan ahlaksızın vahşi kanunudur bu. İnsanlık tarihinin, içinde biriktirdiği canavarları sakladığı arka odası...
Oradan çıkıyor bu hayvanat. Bu nefsi emmare, bu keçi bacaklı sırtlan, bu kötü niyetli iblis!
Gençleri istismar, hormonâl düzeyleri kötüye kullanmak reklamların, dizi filmlerin para kaynağı! Ne kadar çok istismar edersen, o kadar çok reyting. Başarı orda.
Halkın kolektif bilinçaltını, milli manevi duyguları hedefleyen istismar derseniz, en tehlikelisi. Ne demişti eski zamanlardaki Gladyo üyesi general, "İki üç mabet yakarız, olur biter!"
Bir örnek daha söyle derseniz, FETÖ derim size. Susarız birlikte...
Dünyayı istismar eden Beyaz Adam'ın hâli ortada. İşte İslamofobi, katliam, Yeni Zelanda! Nerede kör düşmanlık, bir akıl tutulması varsa 'istismar' hep orada.
Kaliteli çağdaş bir eğitim alsınlar diye kilise kolejlerine gönderdiğimiz çocukların nasıl istismar edildiğini, Tevfik Fikret'in Haluk'u öğretmiştir bize.
Herkes herkesi istismar ediyor. Etmiştir. Yardımlaşma, paylaşma, acıma duygumuz sahte yoksullarla, dostluk duygumuz hatır bilmezlikle yaralanmıştır. Ortak heyecanlar, dolduruşa getirilmiştir.
Hilesiz düşünmek, edebin sınırlarında yürümek ve itidâl öksüz kalmıştır.
Ne var ki biz doğruyu söylemek nesliyiz, uğruna savaştığımız değerleri yok sayamayız, bu da var! Sonuç odaklı yaşayamayız. Zafer, bizim için her şey değil... *** SMR kökünden geliyor istismar. Aynı kökten gelen bir kelime daha var: Semere! Meyve vermek, fayda üretmek.
Seçim hakkı hep bizde. Kendini istismar etmese, özündeki nefese, oradaki cevhere hürmet etse, o bile yeter belki de insan tarikatına.
Bu noktada Ferudiddin Attar gibi, hatta Tezkiretü'l Evliya, evet bir dua:
"Edebinin semeresi, rahmet ola..."