Moda âlemi bu yaz zengin bir manav gibiydi. Hatta hâl! Altuzarra'nın kiraz desenleri ve limon işlemeleri. Anna Sui'nin kirazlarıyla elmaları. Gucci'nin ananas kollu elbiseleri. Dolce & Gabbana'nın meyve bahçesi desenleri, ananas motifli çantaları ve iyice abartan topuğu da ananastan ayakkabıları. Karpuzdan kiviye, çilekten üzüme aksesuvar tezgâhlarını saymakla ise baş edemeyiz.
Ama hepsi boş bunların! Tarihe geçmeyecekler. İncirle baş edemeyecekler. Modayı başlatan meyve, incir! Malum, tek bir yaprağıyla hem de!
Ya da birkaç diyelim; elmayı yedikten sonrası şöyle çünkü: "İkisinin de gözleri açıldı ve kendilerinin çıplak olduğunu bildiler ve incir yaprakları dikip kendilerine önlükler yaptılar."
İnsanlık tarihi kadar eski incir. Hz. Muhammed'in "Cennete bir meyve ağacı götürecek olsaydım, bu kesinlikle incir olurdu" dediği kadar kıymetli.
Tarihte, kültürde, mitolojide önemli. Hindistan'da Buda bir incir ağacının altında tefekküre dalıyor. Romus ve Romulus kardeşler incir yiyerek büyüyüp Roma'yı kuruyor.
'Tarih Boyunca Yemek Kültürü'nde Roma'nın Kartaca'yı yok etmesinin 'sebebinin' de bir taze incir olduğu yazılı. Ama oradaki yok edici role karşılık bereket, hatta sapının ucundan sızan sütün etkisiyle doğurganlık simgesi de. Kaprisli bir meyve değil, sıcağı buldu mu kolay yetişiyor.
'Ocağına incir dikmek' deyimini bilirsiniz. "Ege'de mübadelede terk edilmiş Rum köylerini gördükçe bu deyimin sırrını çözdük galiba" diyor Murat Belge bu en leziz kitabında:
"Bütün harap evlerin ocağında bir incir büyümüş. Sanırım kuşların taşıdığı polen baca deliğinden evin içine düşüyor ya da incir arıları buradan giriyor ("polen" doğru değil, ama botanikçi olmadığım için incir döllenmesinin tam mekanizmasını bilemiyorum). Evde normal hayat sürüyorsa, sorun yok. Bir nedenle sürmüyorsa, doğa ilkin incir kılığında metruk eve giriyor ve ocak yerinden başlayarak vaktiyle kendinden alınmış olanı geri alıyor."
KIRIŞIKLARI AZALTIYOR!
Botanikçilere göre, bir meyve değil içeri doğru açan bir çiçek incir ve de sadece dişi olanları yeniyor. Bunu da 'Dilim Gülümsüyo!'dan öğreniyoruz. İnanamasak da bir şey daha öğreniyoruz: Kırışıkları azalttığını!
"Antik Yunan'da atletlere antrenman öncesi ve sonrası incir yedirilirdi" diyor Hülya Ekşigil. "Romalı Pliny güçten düşmüş birinin toparlanması için de yorgunluk belirtilerinin yok olması ve güzelleşmek, hatta kırışıkların azalması için de incir tavsiye ederdi. Ardından yaratılan imajla, yaşasaydı estetik cerrahiye Ajda Pekkan'dan bile büyük bir sadakatle bağlı olabileceği duygusunu veren Kleopatra da, belki bu yüzden tam bir incir tutkunuydu."
PEYNİRLERİ ZIPLATIYOR
Her ne kadar kurusu 7/24 bizimle olabilse de, şimdi tam mevsimi. Moru, beyazı, yeşili... Kavak, bardacık, Sultan Selim, yediveren, patlıcan inciri...
Kurabiyeleri, turtaları çok zenginleştiriyor incir. Pizza ve galette'lere çok yakışıyor. Peynirleri ve soğuk etleriyse şahlandırıyor. Çiğ olarak da, baharatlı ve hardallı olaraktan püremsi, marmelatımsı, 'çatni'msi halleriyle de... Uçuruyor.
Ama bir talihsizliği de var galiba. Taze ve olgunsa, bütün bunlar haline gelmeden, kaşla göz arasında baştan çıkarıyor.
Aman, derdimiz bu olsun. Sonradan baktığımızda incir çekirdeğini doldurmayacağını gördüğümüz meseleler uzağımızda dursun.