Evet sayın seyirciler, bir ünlü erkek daha "Kendine güvenen kadınlardan hoşlanırım" açıklamasını pırtlattı.
Benim de gülesim geldi.
Zaten çevir sokaktan yüz erkek, sor "Nasıl kadınlardan hoşlanırsınız?" diye, doksan dokuzu bu soruyu cevaplarken ilk üç cümleden birinde; "Kendine güvenen kadınlardan" der.
Öyle mi canım.
Tabii haklısınız, kendine güvenen kadınlardan hoşlanıyorsunuz ama arada bir fark var. O kadın sizinle sevgili ya da evli olana kadar. Sonra o kadınla ne yapacağınızı bilemiyorsunuz. 'Kendine güvenen kadın' oluyor 'Ey diren kadın'.
Gözlemim şudur ki; yurdum erkekleri kendine güvenen kadını seksi buluyor ama ilişki başlayınca bundan sonsuz rahatsızlık duyuyor.
Kadının güvenini top gibi duvardan duvara atası geliyor.
Üzerine çıkıp tepinesi geliyor.
Kadının o çok beğendiği iş hayatı, "Hadi canım seninki de iş mi?" tadında cümlelerle küçümseniyor.
Kadının sosyal yaşamı, tehlike sayılıyor.
Arkadaşları, dostları, iş ortamı kadının fingirdeme zemini ilan ediliyor.
Kadının aklı, bilgisi, okuduğu kitaplar, hobileri, yetenekleri, parası nefret sebeplerine giriyor.
Kadının kurduğu cümleler, toplum içinde yaptığı aklı başında konuşmalar batıyor. 'Sus, kes, sen anlamazsına' bağlıyor.
Kadının o ilk günlerde erkeğin içini gıcıklayan güzelliği, havası, mini eteği, uçuşan saçları, kahkahası elinden alınmak isteniyor.
Fıstık gibi kadın, şişko.
Havalı kadın, hafif meşrep.
Sarı saçlar basit. Dekolteler çirkin oluveriyor.
Kadının kendine ait, onu güzel, hoş, kendine güvenli yapan ne varsa yavaş yavaş erkek tiksinmeye, alt etmeye, yok etmeye, elinden almaya çalışıyor.
Kadının kendine güveni adamın en büyük düşmanına dönüşüyor.
Ne zamanki kadın bu oyuna geliyor, kendinden vazgeçiyor o zaman da abimiz en yakındaki başka 'Kendine güvenen kadına' yüzünü dönüyor.
Eee birinin hakkından gelmiş oluyor, sıradaki özgüven yıkma eylemine başlayacak tabii ne yapacak, mecbuuur.
Çünkü esasen kendine güvenmeyen erkek oluyor.
Bilmem anlatabildim mi?