Klişelerden çıksak. Ya canım korkmayın, beş dakika için.
Ezberleri yan koltuğa koysak.
Bildiklerimizin doğruluğundan şüphe duysak.
Onlar gibi değil kendimiz gibi bir evlilik kurgulasak olmaz mı?
Mesela eşimizle haftanın yedi günü aynı evde yaşamak istemediğimizi ortaya koysak. Bize kızarlar mı?
Kendimize ait alan ve zaman istesek, bunu talep etsek, hatta olmazsa olmaz desek.
Bizi yarı yolda indirirler mi?
Sevmezler mi bizi, istemezler mi, ayıplarlar mı?
Yılın kötü kadını seçilir miyiz?
Annelerimizin, anneannelerimizin evlilik düzenini yıl 2013'te yaşarken şehrin göbeğinde, hiçbir şeyimiz onlara benzemezken sürdürmeye çalışmak neyin inadı a dostlar.
Mesela gümüş çatal bıçak takımı, eşimiz eşlik etmeden Edirne'den çıkmanın uygunsuz bulunması neyin kafası?
Neden oturmak zorundayız şu salonda her gece. Mesela birimiz müzik dinleyip, yazı yazmak, arkadaşlarıyla konuşmak isterken.
Diğerimiz tek başına filmlere gömülmeyi ya da ne bileyim erkek erkeğe meyhaneye gitmeyi hayal ederken niçin eziyoruz birbirimizi.
Evlilik ezmesi.
Ezip geçmesi. Acılı Adanası.
Buldozeri....
Söylesenize başka türlü evlilik olmaz mı?
Olması yasak mı?
Cümle alem kınar mı? "Kınarsa kınasın, önemli olan sensin, benim, biz ve ne yaşamak istediğimiz" diyen o çok şık adam karşımıza çıkar mı?