Bir bilen varsa şu yazarınıza anlatıversin. Çünkü benim kafam son derece karışıyor sayın okur. Şimdi bu sadece sanat dünyasına has bir durum değil, aynı hikâyeye arkadaş çevremde de defalarca şahit oluyorum.
İki kişi önce birbirlerini yoluyorlar. Nefret cümleleri, arkadaşlarına çektikleri 'safını belirle, ya o ya ben' emirleri, arkadan konuşmalar, gizli kapaklı ya da aleni atışmalar havalarda uçuşuyor.
Besbelli düşmanlar işte, birbirlerini sevmiyorlar. Eğer ikisi de arkadaşınsa sen de arada kalıyorsun. Biriyle konuştun mu öbürü bozuluyor, öbürüyle yemek yedin mi diğeri fenalıklar geçiriyor falan...
Sonra bir gün kafalarına saksı mı düşüyor artık ne oluyorsa, bir bakıyorsun bu iki düşman kanki oluvermiş. Aralarından su sızmıyor, her yere yapışık ikiz gibi beraber gidiyorlar, birbirlerini övmelere doyamıyorlar.
Sen de şapşal şapşal bakakalıyorsun. Yahu madem can ciğer kuzu sarması olacaktınız bu kin, nefret niyeydi?
Şimdi bugünkü kardeşliğinize mi inanacağız yoksa her an bir bombanın patlamaması için Yüce Rabbim'e mi sığınacağız.
Hem siz kucaklaşmanıza rağmen için için birbirinize ne kadar güvenebiliyorsunuz ki?
Seveceksen de düşman olacaksan da hakkını ver değil mi?