Yeni nesil siyaset ve siyasetçi meselesi sadece Türkiye'nin değil, tüm dünyanın gündeminde. Derin bir altüst oluşun yaşandığı, klasik ideolojilerin devre dışı kaldığı, yeni üretim ve iletişim araçlarının dünyayı kuşattığı bir çağda, doğal olarak kendi siyasetini üretecek ve yeni siyasetçi çıkartacak.
Bu kaçınılmaz bir durum.
Herkesin merak ettiği yeni nesil siyaset ve siyasetçinin nasıl olacağı? Son iki yüzyıla sanayi devrimiyle damgasını vuran Batı'da bazı ipuçları var; Post- Truth siyaset ve "milliyetçi dalga" gibi. Ancak merkezde buluşmanın beklendiği bir zaman diliminde bu iki akım da toplumları korkutuyor.
Çünkü biri yalanları gerçek gibi sunuyor öteki de ırkçı-ötekileştirici bir siyaset dili kullanıyor.
Her ikisinin de Türkiye'de yansımaları var ama henüz geniş kitleleri etkileyecek güçte değil. O noktaya gelirler mi göreceğiz. Bunun ilk işaretini "yeni nesil siyasetçi" tartışmasında görüyoruz. O da kavramın içi boşaltılarak ve albenisi üzerinden yürütülüyor. Yürüten de hızlı bir şekilde siyasi aktöre dönüşen İBB Başkanı Ekrem İmamoğlu.
İmamoğlu'nun kampanya direktörü Necati Özkan, 2013'ten sonra birlikte çalıştığını belirterek şöyle diyor: "Bu süre zarfında gördüm ki, Ekrem Bey, geleceği etkileyebilecek yeni nesil bir siyasetçi. Kısa sürede sistem kurabiliyordu. Ekipler oluşturuyor, yetki delege ediyor, sonuç istiyordu." Bu tarifi İmamoğlu da sevmiş ki daha ilk günlerde işin içine partisini de katıyordu:
"CHP'nin yeni nesil siyasete hazır olması gerekiyor" Peki, neydi bu yeni nesil siyaset?
Türkiye'nin temel siyasi meselelerine yeni nesil siyaset nasıl bakıyordu?
Örneğin Dindarlar ve Kürtler konusunda farklı ne söylüyordu? PKK ve FETÖ terör örgütlerine karşı nasıl bir mücadele öneriyordu? Demirtaş'a bakış dahil bu konularda CHP yönetiminden ya da Kemal Kılıçdaroğlu'ndan farklı ne söylüyordu?
Soruların hiçbirine farklı cevabı yok.
Sadece bu konularda değil, İstanbul Büyükşehir Belediyesi'ni yönetmede de normal bir CHP'liden farklı bir şey yapmıyor.
Adana veya Antalya'da nasıl binlerce insan haksız bir biçimde işten atılıyorsa aynı şeyi İmamoğlu da yaptı ve yapıyor.
Alın son yaşanan İSMEK örneğini.
İBB Genel Sekreter Yardımcısı Yeşim Meltem Şişli, İSMEK'in 20 kadın bölge sorumlusuyla tanışma toplantısında söyledikleri dehşet verici:
"Ellerinizi kaldırın bakalım, kaç bekârınız var? Ne kadar çok bekârınız varmış. Biz bu arkadaşları, itfaiyecilerle buluşturup bir gece düzenleyelim. Onları kaynaştıralım... Siz başörtülerinizle otobüse binince terlemiyor musunuz? Zor olmuyor mu? Kokuyorsunuzdur."
Bunun 28 Şubat döneminden veya klasik bir CHP'linin yaklaşımından ne farkı var? Bu mu yeni nesil siyaset?
Gördüğünüz gibi fark yok ama iki konuda fazlalık var. İmamoğlu, bu iki konuda CHP'leri bile geride bıraktı. Biri bu tartışmayı başlatan Elazığ depreminde insanlar göçük altındayken, onun Erzurum'a gidip kayak yapması ve bunu da "yeni nesil siyasetçiyim, toplum buna alışacak" pervasızlığıyla savunmasıydı. Buna CHP'liler bile isyan etti.
İkincisi de milyonların önünde açık "yalan" söylemekten çekinmemesi.
Seçim döneminde de çok yaptı ama en çarpıcısı Prof. Dr. Celal Şengör'ün de katıldığı deprem tartışmasında Kanal İstanbul'un depremi tetikleyeceğini söyleyip sonra "Ben öyle demedim" demesiydi.
Kibirli ve kavramın içini boşaltan bir yaklaşımdan yeni nesil değil, çıksa çıksa Post-Truth siyaset çıkar.
