Türkiye'de Mayıs 2013'ten bu yana başka bir rüzgâr estirildi. Siyasete yön vermek için düğmeye bastılar, rakamlar, göstergeler ve ruh halleri de değişmeye başladı.
Oysa o günlerde, daha çok demokrasiden, daha çok özgürlükten, gençlerin ölmesini engelleyen barıştan, milyar dolarlık yatırımlardan söz ederken birden "Ne olacak bu memleketin hali?" demeye başladık.
Sokaklar ateşe verildi, gencecik insanlar öldü, toplum gerildi, dolar fırladı, faizler arttı, yatırımlar durdu ve insanlar yarınından kaygı duymaya başladı. Ve her yerde pusudan, tuzaktan, kayıttan başka şey konuşulmaz oldu.
İçimizi karartan bu ortamı konuşurken, CHP'li dostum söz ustası Ahmed Arif'in o ünlü şiiri "Ay Karanlık"ı hatırlattı. Başbakan Erdoğan'ın şiir sevdiğini biliyorum ama Ahmed Arif sever mi bilmem. Ünlü şairin bu şiiri tam da Başbakan Erdoğan'ın şu son bir yıldaki ruh halini anlatır gibi... "Oturmuş yazıcılar / Fermanım yazar / N'olur gel, / Ay karanlık... / Dört yanım puşt zulası, / Dost yüzlü, / Dost gülücüklü / Cıgaramdan yanar. / Alnım öperler, / Suskun, hayın, çıyansı. / Dört yanım puşt zulası, / Dönerim dönerim çıkmaz. / En leylim gecede ölesim tutmuş / Etme gel, / Ay karanlık..."