İki gün boyunca Yeşilköy Havalimanı'nın hemen yanındaki WOWOtel'deydim. İstanbul Sanayi Odası (İSO) tarafından bu yıl 8'incisi düzenlenen Sanayi Kongresi'ni izledim. Ana tema, "Krizden Çıkışta Yön" üzerine kurulmuştu. Doğrusunu söylemek gerekirse vizyon güzel, içerik zayıftı. Sanayici sıkıntılı, morali bozuk... Tıpkı, ABD'nin müzmin muhalifi, "Michael Moore" gibi kriz yorumu yapıyorlar. Çoğu solcu kesilmiş, "İstihdam odaklı büyüme, kamu ve özel sektör birlikteliği, katma değerli üretim, AR-GE ve insana yatırımdan" söz ediyorlar.
Abartmıyorum. Bir kriz dalgasında ülkede kapitalist kalmayacak! Herkes Türkiye'yi kasıp kavuran işsizliğe takılmış.
Kolay mı? Genç işsizliği yüzde 24.3'e dayanmış. Anlıyorum ki, anahtar kelime, "Büyüme!" Çünkü Türkiye büyüdükçe sorunları küçülüyor! Türkiye küçüldükçe sorunları büyüyor!..
O halde Türkiye nasıl büyüyecek?
Kıt sermayemiz ve olmayan ortak iş kültürümüzle bir yere varamayacağımız kesin. Demek ki, bakış açımızı değiştirmemiz gerekiyor! Anahtarı açacak olan kilit, dış politika.

***
Nedense dış politikayı hep "siyasi güç" olarak kullandık. Bu anlayışı terketmek zorundayız. Dış politika, ekonomiyi desteklemek için devreye girmesi gereken en önemli silah. Aktif dış politika uygulayan İngiltere'ye bir bakın hele. Irak savaşından en kârlı çıkan ülke unvanına sahip. İki büyük petrol sahasını aldı. Dış politikayı, dış ticarette çıkar elde etmek için çok iyi kullanıyor.
Peki, Türkiye olarak ne yapıyoruz? Tam kafamızı kaldıracağız, birileri başımıza "çuvalı" geçiriveriyor!.. Allah aşkına, şu demokratik açılıma baksanıza! Bir tarafta sokaklarda taş atan çocuklar, bir tarafta da onlara silah çeken adamları "Hollywood" filmi izler gibi izliyoruz. Görüntülere bakınca, "Acaba bu tablo kimin hanesine kâr, kiminkine zarar yazıyor?" sorusu aklımın bir köşesine takılıp kalıyor. Anlıyorum ki, bu yolculuk Türkiye'nin son dönemde izlediği atak dış politikaya ve komşularla "sıfır sorun" söylemine sıkı sıkıya bağlı. Dış politikaya odaklanmalıyız...